Nikołaj Patoliczew – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nikołaj Patolicziew
Никола́й Семёнович Пато́личев
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 września 1908
Zolin

Data i miejsce śmierci

1 grudnia 1989
Moskwa

I sekretarz Komunistycznej Partii Białorusi
Okres

od 1950
do 1956

Poprzednik

Nikołaj Gusarow

Następca

Kirył Mazurau

minister handlu zagranicznego ZSRR
Okres

od 1958
do 1985

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego

Poprzednik

Iwan Kabanow

Następca

Borys Aristow

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za obronę Moskwy” Medal „Za obronę Stalingradu” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Weteran pracy” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal „W upamiętnieniu 800-lecia Moskwy”
Multimedia w Wikimedia Commons

Nikołaj Patolicziew, biał. Мікалай Патолічаў, ros. Никола́й Семёнович Пато́личев (ur. 10 września?/23 września 1908 w Zolinie koło Niżnego Nowgorodu, zm. 1 grudnia 1989 w Moskwie) – radziecki działacz partyjny, I sekretarz Komunistycznej Partii Białorusi (1950–1956), minister handlu zagranicznego ZSRR (1958–1985).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wstąpił do WKP(b) w 1928 roku, od 1939 roku był zastępcą członka KC WKP(b) i jego członkiem w latach 1941–1986. Był deputowanym Rady Najwyższej ZSRR (od I do XI kadencji).

W latach 1939–1941 pełnił funkcję I sekretarza Jarosławskiego, od 1941 do 1946 roku Czelabińskiego, a od 1947 do 1950 roku rostowskiego obkomu (komitetu obwodowego) WKP(b). W latach 1946–1947 był sekretarzem KC WKP(b) wybranym na miejsce G. Malenkowa.

Od 1956 do 1958 roku pełnił urząd pierwszego wiceministra spraw zagranicznych ZSRR, a od 1958 do 1985 roku ministra handlu zagranicznego ZSRR. Od 24 maja 1958 do 4 lutego 1960 był sekretarzem generalnym Układu Warszawskiego[1].

Dwukrotny Bohater Pracy Socjalistycznej (1975, 1978). Jedenastokrotny kawaler Orderu Lenina (17 maja 1939, 30 września 1943, 5 sierpnia 1944, 31 marca 1945, 31 lipca 1958, 17 grudnia 1966, 20 września 1968, 21 grudnia 1973, 30 grudnia 1975, 22 września 1978 i 5 sierpnia 1982). Poza tym odznaczony m.in. Orderem Rewolucji Październikowej (22 września 1983), Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy (15 stycznia 1943) i 13 medalami, m.in. Medal „Za obronę Moskwy” i Stalingradu, 100-lecia urodzin Lenina, 800-lecia Moskwy, Weterana Pracy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Александр Петрович Шевякин: Система безопасности СССР. Moskwa: Алгоритм, 2013, seria: Советская цивилизация. ISBN 978-5-4438-024.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
I sekretarze Komunistycznej Partii Białorusi
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nikołaj_Patoliczew&oldid=74115724”