North American XB-28 Dragon – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Załoga | 5 |
Historia | |
Liczba egz. | 2 |
Dane techniczne | |
Napęd | |
Moc | 2 × 1500 kW |
Wymiary | |
Rozpiętość | 22,12 m |
Długość | 17,20 m |
Wysokość | 6,10 m |
Masa | |
Własna | 11.600 kg |
Użyteczna | 16.210 kg |
Startowa | 16.874 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 599 km/h |
Prędkość przelotowa | 410 km/h |
Pułap | 10.213 m |
Zasięg | 3280 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
6 × 12,7 mm, 1800 kg bomb | |
Rzuty | |
North American XB-28 Dragon – amerykański bombowiec średni przystosowany do lotów na dużych wysokościach (high attitude medium bomber) z okresu II wojny światowej, który powstał w zakładach North American Aviation na zamówienie United States Army Air Corps. Pomimo dobrych osiągów samolot nie wszedł do produkcji seryjnej, zbudowano tylko dwa prototypy.
Tło historyczne
[edytuj | edytuj kod]Samolot powstał w związku z zapotrzebowaniem United States Army Air Corps (w 1941 przemianowanym na United States Army Air Forces) na średni bombowiec wysokiego pułapu i początkowo miał on bazować na wcześniejszym i bardzo udanym B-25 Mitchell[1][2]. 13 lutego 1940 USAAC złożył zamówienie na dwa samoloty tego typu[1].
Opis konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]XB-28 Dragon był dwusilnikowym średniopłatem o konstrukcji metalowej z podwoziem trójpodporowym. Pomimo że początkowo powstawał jako następca B-25, to ostatecznie został zaprojektowany jako zupełnie nowa konstrukcja z klasycznym, a nie podwójnym ogonem i kadłubem ciśnieniowym[3]. Napęd samolotu stanowiły dwa silniki Pratt & Whitney R-2800-11 o mocy 2000 KM na poziomie morza i 1840 KM na wysokości 7600 m[3]. Uzbrojenie obronne stanowiły trzy wieżyczki (grzbietowa, dolna i ogonowa) uzbrojone w podwójne karabiny maszynowe 12,7 mm zdalnie sterowane przez strzelców siedzących za kabiną pilotów[1][3]. Ładunek bombowy wynosił do 4000 funtów bomb (1800 kg). Załoga wynosiła pięć osób[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy prototyp odbył pierwszy lot w 26 kwietnia 1942 (tydzień po rajdzie Doollitle'a na Tokio, w którym użyto samolotów B-25)[3][2]. Jeszcze w trakcie testów prototypu XB-28 dowództwo USAAC doszło do wniosku, że nie potrzebuje już ono średnich bombowców wysokiego pułapu i cały program został anulowany[1][2]. Drugi z zamówionych samolotów jeszcze w czasie produkcji został przebudowany na nieuzbrojony samolot rozpoznawczy, w USAAF otrzymał oznaczenie XB-28B[1][3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bill Yenne: The Story of the Boeing Company. Zenith Press, 2010. ISBN 978-0760340028.