Nowa Głuszyca – Wikipedia, wolna encyklopedia
przysiółek wsi | |
Budynki w Nowej Głuszycy | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Część miejscowości | |
Wysokość | 580-600[2] m n.p.m. |
Strefa numeracyjna | 74 |
Kod pocztowy | 57-451 Bartnica[3] |
Tablice rejestracyjne | DKL |
SIMC | 0853990 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
50°38′30″N 16°23′13″E/50,641667 16,386944[1] |
Nowa Głuszyca (niem. Neu Wüstegiersdorf) – przysiółek wsi Bartnica w Polsce, położony w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Nowa Ruda[4][5].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Nowa Głuszyca położona jest w Sudetach Środkowych na granicy Gór Suchych i Wzgórz Wyrębińskich, na wysokości około 580–600 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa wałbrzyskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Nowa Głuszyca powstała na przełomie XVII i XVIII wieku, jako kolonia Głuszycy Górnej[2]. W 1787 roku była tu szkoła i mieszkało 16 chałupników[2]. W 1816 roku były tu 22 domy, a więc miejscowość rozwijała się bardzo wolno[2]. W 1825 było tu wolne sołectwo i 23 domy, a w roku 1840 we wsi funkcjonowało 27 bawełnianych krosien i było 5 innych rzemieślników[2]. Od połowy XIX wieku rozpoczął się powolny proces wyludniania miejscowości, który wiązał się z upadkiem tkactwa chałupniczego oraz z niedoborem gruntów uprawnych[2]. Po 1945 roku z dawnej wsi pozostało zaledwie kilka domów, do których dołączono równie wyludniony osadę Złote Wody[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 87936
- ↑ a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 258, 259. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 14 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Rejestr TERYT. Jednostki podziału terytorialnego (TERC). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2023-07-18].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1995, ISBN 83-85773-12-6.