Wyrębina – Wikipedia, wolna encyklopedia
przysiółek wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Część miejscowości | |
Wysokość | 530-560[2] m n.p.m. |
Strefa numeracyjna | 74 |
Kod pocztowy | 57-451 Bartnica[3] |
Tablice rejestracyjne | DKL |
SIMC | 0854009 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
50°39′01″N 16°24′28″E/50,650278 16,407778[1] |
Wyrębina (niem. Wurzeldorf) – przysiółek wsi Bartnica w Polsce, położony w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Nowa Ruda[4][5].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Wyrębina położona jest w Sudetach Środkowych, u północno-zachodniego podnóża Wzgórz Wyrębińskich, wzdłuż górnego biegu Bystrzycy, na wysokości około 530–560 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa wałbrzyskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wyrębina powstała na początku XIX wieku, jako kolonia Bartnicy[2]. Miejscowość od samego początku rozwijała się szybko i w 1825 roku było w niej 66 domów, w 1840 roku ich liczba wzrosła do 77[2]. W 1880 roku przeprowadzono tędy linię kolejową z Kłodzka do Wałbrzycha, a na skraju Wyrębiny powstała duża stacja[2]. Obok stacji powstał zakład przetwarzający melafir wydobywany w kamieniołomie w kamieniołomie w Świerkach[2]. Po 1945 roku miejscowość częściowo wyludniła się, co było związane z likwidacją zakładu przeróbki melafiru. W 1978 roku było tu 26 gospodarstw rolnych, obecnie jest to typowa osada rolnicza[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 153278
- ↑ a b c d e f g Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 445, 446. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 14 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1995, ISBN 83-85773-12-6.