Nowe Hebrydy (kondominium) – Wikipedia, wolna encyklopedia
kondominium | |||||
1906–1980 | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Siedziba | |||||
Data powstania | 1906 | ||||
Data likwidacji | 30 lipca 1980 | ||||
Powierzchnia | 12 189 km² | ||||
Populacja • liczba ludności |
| ||||
• gęstość | 8.2 os./km² | ||||
Języki urzędowe | |||||
Położenie na mapie![]() | |||||
Położenie na mapie![]() |
Nowe Hebrydy – angielsko-francuskie kondominium[1] istniejące w latach 1906–1980 położone w archipelagu wysp o tej samej nazwie. Obecnie niepodległe państwo Vanuatu.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wyspy zostały odkryte w 1606 roku przez portugalskiego żeglarza Pedro Fernandeza de Quirósa. W 1774 roku zostały przebadane przez Jamesa Cooka[1], który nadał im nazwę Nowych Hebrydów[2]. Od roku 1870 na wyspy napływali kolonizatorzy angielscy i francuscy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b praca zbiorowa: Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 311.
- ↑ Ilustrowana Encyklopedia Powszechna. T. V S-Z. Kraków: Zielona Sowa, 2010, s. 168. ISBN 978-83-7623-449-6.