Ojos del Salado – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Położenie | departament Tinogasta |
Pasmo | |
Wysokość | 6893[1] m n.p.m. |
Wybitność | 3688[1] m |
Pierwsze wejście | 26 lutego 1937[2] |
Położenie na mapie prowincji Catamarca | |
Położenie na mapie Argentyny | |
27°06′S 68°32′W/-27,100000 -68,533333 |
Ojos del Salado, Nevados Ojos del Salado[3] – najwyższy wulkan na Ziemi (drzemiący); położony w Andach Środkowych, na granicy Argentyny i Chile[1]. Ma wysokość 6893 m n.p.m. Jest drugim co do wysokości szczytem górskim na półkuli zachodniej, drugim na półkuli południowej oraz najwyższym szczytem Chile. Leży około 600 km na północ od Aconcagui. Według badań tefrochronologicznych ostatnia erupcja tego stratowulkanu miała miejsce w 750 ±250 roku naszej ery[3].
Pierwszego wejścia na szczyt Ojos del Salado dokonali Jan Alfred Szczepański i Justyn Wojsznis w 1937 w trakcie II polskiej wyprawy andyjskiej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Ojos del Salado, Argentina/Chile. peakbagger. [dostęp 2018-01-13]. (ang.).
- ↑ Ojos del Salado. SummitPost. [dostęp 2018-01-13]. (ang.).
- ↑ a b Nevados Ojos del Salado. Smithsonian Institution: Global Volcanism Program. [dostęp 2014-12-14]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ojos del Salado (ang.)