Okno Sokole Pierwsze – Wikipedia, wolna encyklopedia
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość | 5 m |
Deniwelacja | 0 |
Wysokość otworów | 340 m n.p.m. |
Ekspozycja otworów | ku SW, NNW |
Kod | J.Olk.I-05.04 |
Położenie na mapie gminy Zabierzów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego | |
50°09′14″N 19°47′06″E/50,153889 19,785000 | |
Strona internetowa |
Okno Sokole Pierwsze, Okno Sokole I – schronisko w Dolinie Bolechowickiej na Wyżynie Olkuskiej (część Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej)[1]. Administracyjnie należy do wsi Karniowice w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Zabierzów[2]. Od 1968 r. skała z jaskinią znajduje się na terenie częściowego rezerwatu przyrody Wąwóz Bolechowicki[3].
Opis jaskini
[edytuj | edytuj kod]Schronisko znajduje się w Turni z Grotami w lewych zboczach Doliny Bolechowickiej. Jego otwór o wysokości 1,8 m ma ekspozycję południowo-zachodnią i widoczny jest ze szlaku turystycznego wiodącego dnem doliny. Znajduje się na wysokości około 10 m nad ziemią i dotarcie do niego od dołu turni jest trudne. Łatwiej można wejść do schroniska szczeliną od góry. Za otworem jest niewielka salka o szerokości 2,5 m, długości 5,5 m i wysokości dochodzącej do 3 m. Oprócz głównego otworu są jeszcze dwa otwory szczelinowe[1].
Schronisko powstało w wyniku procesów krasowych w wapieniach pochodzących z jury późnej. Ma silnie skorodowane ściany bez form erozyjnych. Nacieków brak. Namulisko składające się z lessu zmieszanego z wapiennym gruzem. Nie było przekopywane. Schronisko jest w całości widne i bez własnego mikroklimatu. Na jego ścianach rozwijają się glony, a na dnie rośliny zielne[1].
Historia poznania i dokumentacji
[edytuj | edytuj kod]Sokole Okno I znane jest od dawna i często bywa odwiedzane. Wzmiankował je archeolog Gotfryd Ossowski w 1880 r. Po raz pierwszy jego plan sporządził Kazimierz Kowalski w 1951 r.[4] Obecny plan opracował A. Górny w październiku 2009 r.[1]
- Turnia z Grotami
- Otwór główny
- Widok z otworu
- Salka
W tej samej Turni z Grotami znajduje się jeszcze kilka innych schronisk: Okno Sokole Drugie, Okno Sokole Trzecie, Okno Sokole Czwarte i Rura nad Sokolimi Oknami[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Andrzej Górny , Okno Sokole I [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2020-02-21] .
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2020-02-21] .
- ↑ Rezerwat przyrody Wąwóz Bolechowicki. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-05-10].
- ↑ K. Kowalski, Jaskinie Polski, tom. 1, Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951
- ↑ Jaskinie Polski, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny [dostęp 2019-04-28] .