Pałac w Bieździedzy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pałac w Bieździedzy

nr rej. A-352/96 z 6.05.1996[1]
Elewacja wschodnia
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miejscowość	Bieździedza
Typ budynku	pałac
Styl architektoniczny	klasycystyczny
Ukończenie budowy	koniec XVI w.
Pierwszy właściciel	Jerzy Romer
Kolejni właściciele	Rodzina Romerów do 1945 z krótką przerwą pod koniec XIX (Zborowscy)
Położenie na mapie Polski Bieździedza, pałac
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Bieździedza, pałac
Położenie na mapie powiatu jasielskiego Bieździedza, pałac
Położenie na mapie gminy Kołaczyce Bieździedza, pałac
49°48′13,6″N 21°27′31,5″E/49,803778 21,458750
Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac w Bieździedzy – zabytkowy murowany pałac, pierwotnie wybudowany w końcu XVI w., wraz z parkiem, znajdujący się w miejscowości Bieździedza.

Powstał w końcu XVI w. i należał wtedy do Jerzego Romera. Do Romerów należał z małą przerwą aż do 1945. Rozbudowany prawdopodobnie pod koniec XVIII w. i wówczas budowla otrzymała wygląd zbliżony do obecnego. Dobudówka południowa, w której umieszczono kuchnię pochodzi z pierwszej połowy XIX w.^[2]

Jest to klasycystyczny murowany piętrowy budynek założony na planie zbliżonym do prostokąta. Elewację frontową zdobi nieznaczny trzyosiowy ryzalit poprzedzony czterokolumnowym portykiem podtrzymującym balkon. Elewacja tylna to też portyk wgłębny o czterech kolumnach. Wejście oraz okna piętra ryzalitu zamknięte arkadowo^[2][3].

W pobliżu pałacu zachowały się oficyna, dawna oranżeria i budynki gospodarcze oraz resztki dawnego parku dworskiego o charakterze krajobrazowym^[2].

• 
  Elewacja ogrodowa
• 
  Elewacja południowa
• 
  Park