Dwór w Przeczycy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dwór w Przeczycy

nr rej. A-314 z 28 października 1987 r.[1]
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miejscowość	Przeczyca
Adres	Przeczyca 84, 39-230 Przeczyca
Typ budynku	dwór[2]
Styl architektoniczny	modernizm[2]
Kondygnacje	2[2]
Ukończenie budowy	koniec XIX w.[2]
Pierwszy właściciel	Karczorowscy herbu Jelita[2]
Położenie na mapie gminy Brzostek Dwór w Przeczycy
Położenie na mapie Polski Dwór w Przeczycy
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Dwór w Przeczycy
Położenie na mapie powiatu dębickiego Dwór w Przeczycy
49°53′09,82″N 21°21′51,08″E/49,886060 21,364190
Multimedia w Wikimedia Commons

Dwór w Przeczycy – zabytkowy dwór w Przeczycy, wzniesiony pod koniec XIX wieku jako siedziba rodziny Kaczorowskich herbu Jelita^[2]. Od lat 60. XX wieku mieści się w nim szkoła podstawowa^[3].

Obiekt zlokalizowany jest w centrum wsi, w pobliżu kościoła. Położony jest na niewielkim wzniesieniu, przy drodze powiatowej nr 1312R relacji Zawadka Brzostecka – Przeczyca – Jodłowa^[2][4].

Budynek jest dwukondygnacyjny, został wzniesiony z cegły ceramicznej na planie prostokąta. Elewacje pokryte są tynkiem^[2].

Pośrodku siedmioosiowej elewacji frontowej znajduje się dwukondygnacyjny portyk, zwieńczony trójkątnym szczytem, w parterze o dwóch filarach na cokołach oraz czterech kolumnach, na piętrze wsparty dwoma filarami i dwoma kolumnami oraz ujęty metalową balustradą. Znajduje się tu główne wejście do budynku^[2], nad którym umieszczono ozdobny napis: „Szanuj Przeszłość. Przyszłość oddaj Bogu. Uczciwie pracuj na rodzinnym progu!”^[5]. Elewacja tylna jest pięcioosiowa, z kondygnacjami przedzielonymi kapnikiem. Pośrodku znajdują się: trójboczny ryzalit w parterze oraz taras wsparty kolumnami na piętrze. Przy elewacjach bocznych znajdują się parterowe dobudówki, z oszkarpowanymi narożami^[2].

Dach obiektu jest wielospadowy, kryty dachówką ceramiczną^[2].

Powierzchnia użytkowa wynosi 215 m², kubatura liczy 731 m³. W 2010 r. obiekt wyposażony był w instalacje: elektryczną, gazową, telefoniczną i wodno-kanalizacyjną^[2].