Paweł z Krakowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Paweł z Krakowa
Kraj działania	Polska
Data i miejsce śmierci	1498 ; Kraków
	Biskup pomocniczy krakowski
Okres sprawowania	1464–1498
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	data nieznana

Paweł z Krakowa herbu Tępa Podkowa (zm. 1498 w Krakowie) − sufragan krakowski, biskup laodycejski^[1], bakałarz teologii.

Przeor klasztoru św. Trójcy w Krakowie. Biskupem tytularnym Laodycei oraz sufraganem krakowskim został w 1464.

W 1466 konsekrował kościół w Chruszczobrodzie, a w 1493 udzielił święceń kapłańskich królewiczowi Fryderykowi Jagiellończykowi, od 1488 będącemu biskupem krakowskim.

Przypisy

Czaplewski P., Tytularny episkopat w Polsce średniowiecznej (ciąg dalszy), Towarzystwo Przyjaciół Nauk Poznańskie, Poznań 1915.