Franciszek Potkański – Wikipedia, wolna encyklopedia

Franciszek Potkański
Biskup tytularny Patary w Licji
Herb duchownego
Kraj działania

Polska

Data urodzenia

1708

Data i miejsce śmierci

11 lipca 1789
Kraków

Miejsce pochówku

bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie

Biskup sufragan krakowski
Okres sprawowania

1753–1786

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Prezbiterat

1734

Nominacja biskupia

23 lipca 1753

Sakra biskupia

wrzesień 1753

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

wrzesień 1753

Miejscowość

Kraków[1]

Konsekrator

Andrzej Stanisław Załuski

Współkonsekratorzy

Stanisław Rajmund Jezierski
Antoni Kazimierz Ostrowski

Franciszek Potkański (Podkański) (ur. 1708 koło Przemyśla, zm. 11 lipca 1789 w Krakowie) – biskup pomocniczy krakowski, jezuita.

Kształcił się w Krakowie, Kaliszu i Poznaniu, gdzie przyjął święcenia w roku 1734. Przebywał następnie w klasztorach w Łęczycy, Jarosławiu i Łucku. Po zwolnieniu ze ślubów zakonnych był kanonikiem łuckim, chełmińskim, sandomierskim (1749) i krakowskim (1752), proboszczem w Zwoleniu, Kobiernikach, Bałtowie.

23 lipca 1753 prekanonizowany biskupem tytularnym Patara w Lycia i sufraganem krakowskim[2], sakrę biskupią przyjął we wrześniu 1753 roku. Oficjał i wikariusz kapitulny (1758–1759), zarządzał diecezją w czasie deportacji biskupa Kajetana Ignacego Sołtyka. Zwolennik stronnictwa Sasów i konfederacji barskiej. Z jego inicjatywy wybudowano bibliotekę i archiwum kapituły w Krakowie. 7 lutego 1786 zrezygnował z funkcji sufragana. Pochowany w katedrze krakowskiej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 315.
  2. Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VI, Patavii 1958, s. 330. (łac.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]