Phillip Griffiths – Wikipedia, wolna encyklopedia

Phillip Griffiths

Phillip Griffiths w 2008
Państwo działania	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	18 października 1938 Raleigh
Profesor
Specjalność: geometria różniczkowa i geometria algebraiczna
Alma Mater	Wake Forest College
Uczelnia	Uniwersytet Princeton
Okres zatrudn.	1967-1972
Uczelnia	Uniwersytet Harvarda
Okres zatrudn.	1972-1983
Uczelnia	Duke University
Okres zatrudn.	1983-1991
Instytut badawczy	Institute for Advanced Study
Okres zatrudn.	1991-2009
Nagrody
Medal Cherna (2014) Nagroda Steele’a (2014) Nagroda Wolfa (2008) Dannie Heineman Prize (1979)

Phillip Augustus Griffiths (ur. 18 października 1938 roku w Raleigh) – amerykański matematyk, laureat Nagrody Wolfa w dziedzinie matematyki z 2008 roku i Medalu Cherna z 2014 roku. Specjalizuje się w geometrii różniczkowej i geometrii algebraicznej.

Urodził się 18 października 1938 roku w Raleigh. Studia ukończył w 1959 roku w Wake Forest College. Doktorat uzyskał w 1962 roku na Uniwersytecie Princeton (promotorem jego rozprawy zatytułowanej On Certain Homogeneous Complex Manifolds był Donald C. Spencer(inne języki)^[1])^[2].

Po doktoracie Griffiths związał się z Uniwersytetem Kalifornijskim w Berkeley, gdzie pracował do 1967 roku. W latach 1967-1972 był zatrudniony na Uniwersytecie Princeton, skąd przeniósł się na Uniwersytet Harvarda. W 1983 roku został profesorem matematyki na Duke University^[2]. Po spędzeniu tam dziewięciu lat Griffiths został dyrektorem Institute for Advanced Study. Funkcję tę pełnił do końca 2003 roku, w 2004 przenosząc się na stanowisko profesora. W roku 2009 przeszedł na emeryturę i odtąd jest emerytowanym profesorem Institute for Advanced Study^[3].

Wypromował 37 doktorów, wśród nich byli m.in. Herbert Clemens(inne języki), Mark Lee Green(inne języki), David R. Morrison(inne języki), Wilfried Schmid(inne języki) i Andrew J. Sommese(inne języki)^[1].

Autor ok. 160 artykułów i książek (m.in. napisanej wspólnie ze swoim uczniem Josephem Harrisem(inne języki) często cytowanej Principles of algebraic geometry). Swoje prace publikował m.in. w „Duke Mathematical Journal”, „American Journal of Mathematics”, „Compositio Mathematica”, „Mathematische Annalen”, „Journal of Differential Geometry” oraz najbardziej prestiżowych czasopismach matematycznych świata: „Annals of Mathematics”, „Journal of the American Mathematical Society", „Inventiones Mathematicae” i „Acta Mathematica”^[4].

w 1961 roku poznał wybitnego matematyka chińskiego Shiing-shen Cherna, z którym utrzymywał przez ponad 40 lat kontakty naukowe i osobiste^[2][4].

Nagrodę Wolfa otrzymał za prace nad wariacjami struktur Hodge'a i teorią okresów całek abelowych oraz za wkład w zespoloną geometrię różniczkową^[5], a Medal Cherna za przełomowy i rewolucyjny rozwój metod transcendentalnych w geometrii zespolonej, w szczególności z zakresu teorii Hodge'a(inne języki) i okresów rozmaitości algebraicznych^[6].

Griffiths otrzymał m.in.:

• 2014 Medal Cherna^[6]
• 2014 Nagrodę Steele'a za całokształt osiągnięć^[7]
• 2008 Nagrodę Wolfa w dziedzinie matematyki^[5]
• 1979 Dannie Heineman Prize(inne języki) (nagroda Akademii Nauk w Getyndze)^[2][3]

W roku 1970 był prelegentem plenarnym, a w 1978 sekcyjnym na Międzynarodowym Kongresie Matematyków^[8].

Jest członkiem m.in. National Academy of Sciences (od 1979 roku^[9]), The World Academy of Sciences(inne języki) (od 2000 roku^[10]) i Amerykańskiego Towarzystwa Matematycznego (od 2013 roku^[11]).

Griffiths poślubił Ann Lane Crittenden w 1958 roku, gdy był jeszcze studentem. Doczekali się dwójki dzieci, ale w 1967 roku para się rozstała. Rok później Griffiths ożenił się ponownie. Jego drugą żoną została Marian Folsom Jones, z którą mają dwie córki^[2].