Piaggio P.149 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Piaggio P.149 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Załoga | 1 + do 4 pasażerów |
Historia | |
Data oblotu | 19 czerwca 1953 |
Liczba egz. | 88 (Piaggio) |
Dane techniczne | |
Napęd | silnik w układzie bokser Avco Lycoming GO-480 |
Moc | 274 KM (202 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 11,12 m |
Długość | 8,80 m |
Wysokość | 2,90 m |
Powierzchnia nośna | 18,85 m² |
Masa | |
Własna | 1160 kg |
Startowa | 1680 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 305 km/h |
Pułap praktyczny | 6050 m |
Zasięg | 1090 km |
Dane operacyjne |
Piaggio P.149 – włoski samolot szkolno-treningowy, produkowany przez firmę Piaggio Aero. Samolot był również produkowany na licencji przez niemiecką firmę Focke-Wulf jako FWP.149D.
Piaggio P.149 to rozwinięcie konstrukcji samolotu Piaggio P.148. W latach 1957–1984 P.149 wykorzystywany był przez Luftwaffe, a 1 egzemplarz w latach 1958–1965 przez Siły Powietrzne Austrii[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Piaggio P-149D von www.gotech.at [online], www.gotech.at [dostęp 2024-01-24] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Riccardo Niccoli, Samoloty, Bellona 2001. ISBN 83-11-09406-3