Placówka Straży Celnej „Mirosław” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka SC „Mirosław”
Historia
Państwo

 Polska

Organizacja
Dyslokacja

Mirosław

Formacja

Straż Celna

Podległość

Komisariat SC „Ujście”

Placówka Straży Celnej „Mirosław” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca w okresie międzywojennym służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Mirosław” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Ujście” z Inspektoratu SC „Międzychód”[4].

W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[5]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Ochronę północnej, zachodniej i południowej granicy państwa przejęła powołana z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczna[6]. W strukturach nowo powstałej formacji placówki „Mirosław” nie odtworzono[7].

Funkcjonariusze placówki

[edytuj | edytuj kod]
Kierownicy placówki
stopień imię i nazwisko, numer okres pełnienia służby kolejne stanowisko
przodownik Ludwik Pietrzak (463)[a] był w 1926[8]

Obsada personalna placówki w 1926[8]:

  • przodownik Ludwik Pietrzak (463)
  • strażnik Franciszek Krajniak (343)
  • strażnik Stanisław Florek (261)
  • strażnik Michał Kozłowski (84)
  • strażnik Stanisław Jaśkowiak (1768)
  • strażnik Szczepan Boch (2352)
  • strażnik Bolesław Stochaj (2353)
  1. Przy nazwiskach w nawiasach podano numery służbowe funkcjonariuszy Straży Celnej[8]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]