Placówka Straży Celnej „Zabrze” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka SC „Zabrze”
Historia
Państwo

 Polska

Organizacja
Dyslokacja

Zabrze

Formacja

Straż Celna

Podległość

Komisariat SC „Orzegów”

Rozmieszczenie placówek SC Komisariatu Orzegów w 1926

Placówka Straży Celnej „Zabrze” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca w okresie międzywojennym służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Zabrze” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Orzegów” z Inspektoratu SC „Tarnowskie Góry”[4].

W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[5]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Ochronę północnej, zachodniej i południowej granicy państwa przejęła powołana z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczna[6]. W strukturach nowo powstałej formacji placówki „Zabrze” nie odtworzono[7].

Funkcjonariusze placówki

[edytuj | edytuj kod]
Kierownicy placówki
stopień imię i nazwisko, numer okres pełnienia służby kolejne stanowisko
strażnik Antoni Klimczak (519)[a] był w 1926[8]

Obsada personalna placówki w 1926[8]:

  • strażnik Antoni Klimczak (519)
  • strażnik Feliks Gryczka (315)
  • strażnik Teodor Klehr (413)
  • strażnik Paweł Szczypka (821)
  • strażnik Ryszard Adamiec (12)
  1. Przy nazwiskach w nawiasach podano numery służbowe funkcjonariuszy Straży Celnej[8]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]