Przełęcz pod Wilkowyją – Wikipedia, wolna encyklopedia

Przełęcz pod Wilkowyją

Państwo	Polska
Wysokość	724 m n.p.m.
Pasmo	Sudety Zachodnie, Rudawy Janowickie
Sąsiednie szczyty	Skalnik i Bobrzak
Położenie na mapie Sudetów Przełęcz pod Wilkowyją
50°47′36,2″N 15°53′49,6″E/50,793389 15,897111

Przełęcz pod Wilkowyją – przełęcz na wysokości 724 m n.p.m., w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Rudawach Janowickich.

Przełęcz położona w południowo-wschodniej części Rudaw Janowickich, w bocznym ramieniu odchodzącym od głównego grzbietu, od Bobrzaka w kierunku wschodnim. Oddziela Wilkowyję od Bukowej.

Szeroka i płytka przełęcz górska wyraźnie rozgraniczająca dwie kulminacje bocznego grzbietu Rudaw Janowickich – Wilkowyję i Bukową.

Przełęcz znajduje się w strefie kontaktu skał metamorficznych wschodniej osłony granitu karkonoskiego ze skałami osadowymi niecki śródsudeckiej. Na zachodzie, zbocza Wilkowyji zbudowane są z rozmaitych łupków: aktynolitowych, kwarcowo-chlorytowo-albitowych, łupków chlorytowo-węglanowych, natomiast na wschodzie, zbocza Bukowej z brekcji i zlepieńców, podrzędnie piaskowców wieku dolnowizeńskiego.

Na północ od przełęczy rozciągają się łąki, schodzące do wsi Czarnów. Południowe stoki porastają dolnoreglowe lasy świerkowe.

Przełęcz znajduje się na obszarze Rudawskiego Parku Krajobrazowego.

Przez przełęcz prowadzą szlaki turystyczne^[1]:

• Bukowiec – Rozdroże pod Bobrzakiem – Wilkowyja – Szarocin (Główny Szlak Sudecki im. dra Mieczysława Orłowicza)
• Skalnik – Czarnów – Rozdroże pod Bobrzakiem – Wilkowyja – Pisarzowice (Europejski Szlak E3)

Z rejonu przełęczy rozciągają się panoramy na południową część Rudaw Janowickich oraz Karkonosze i Wzgórza Bramy Lubawskiej.

• M.Staffa, Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 5, Rudawy Janowickie, Wydawnictwo I-Bis| Wrocław 1998 ISBN 83-85773-27-4
• Rudawy Janowickie. Mapa turystyczna, skala 1;25 000, Wydawnictwo Plan, Jelenia Góra, ISBN 83-60044-45-7