Pudźa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pudźa (dewanagari पूजा, trl. pūjā, ang. Puja, „wielbienie, ofiara, szacunek”) – hinduistyczny obrzęd religijny, podczas którego składa się bóstwu ofiarę. Pudźa to najistotniejszy modelowy rytuał z okresu hinduizmu puranicznego[1].
W zależności od czczonego bóstwa (dewata) przedmiotem ofiary mogą być owoce, kwiaty, ghi. Zwykle podczas pudźi[2] palone są kadzidła.
Odmiany obrzędu
[edytuj | edytuj kod]Rodzaje ceremonii festiwalowych
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ibidem s. 92.
- ↑ Końcówka -dźi.