Qingdao – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||||||||||||||
Panorama miasta od strony Morza Żółtego | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Prowincja | |||||||||||||||
Populacja • liczba ludności |
| ||||||||||||||
Nr kierunkowy | 0532 | ||||||||||||||
Kod pocztowy | 266100-266700 | ||||||||||||||
Tablice rejestracyjne | 鲁B, U | ||||||||||||||
Położenie na mapie Szantungu | |||||||||||||||
Położenie na mapie Chin | |||||||||||||||
36°05′N 120°20′E/36,083333 120,333333 | |||||||||||||||
Strona internetowa |
Qingdao (ⓘ[t͡ɕʰiŋ˥ taʊ̯˨˩˦]; chiń. trad. 青島; pinyin Qīngdǎo; dawniej latynizowane jako Cingtao[1] lub ang. Tsingtao i niem. Tsingtau) – miasto w Chinach, w południowej części półwyspu Szantung. Jeden z największych portów świata, położony nad Morzem Żółtym[2]. Liczba mieszkańców wynosi około 4 milionów.
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]Ośrodek przemysłu maszynowego, środków transportu, elektronicznego, chemicznego, włókienniczego i spożywczego (piwo Tsingtao); baza marynarki wojennej; kąpielisko morskie i uzdrowisko[3].
Religia
[edytuj | edytuj kod]Stolica rzymskokatolickiej diecezji Qingdao.
Administracja
[edytuj | edytuj kod]Qingdao zarządza 10 jednostkami administracyjnymi, w tym sześcioma dzielnicami i czterema miastami.
Geografia i klimat
[edytuj | edytuj kod]Qingdao leży w południowej części półwyspu Szantung. Miasto jest położone na płaskim terenie. W okolicy miasta są góry, z najwyższym wierzchołkiem 1133 m ponad poziomem morza. Miasto jest otoczone 730,64 kilometrami linii brzegowej. Pięć głównych rzek przepływa w okolicy 50 kilometrów od miasta. Lato jest umiarkowane, a zimy względnie łagodne. Średnia temperatura w lipcu wynosi 23,8 °C, podczas gdy średnia temperatura w styczniu wynosi -0,7 °C. Większość opadów jest w czerwcu i lipcu, średnia 150 mm.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pod koniec XIX wieku była to wioska rybacka, nosząca wówczas nazwę Jiao’ao (胶澳)[4]. Po 1891 roku zyskała na znaczeniu, stając się bazą wojskową za dynastii Qing. Od 1897 roku Qingdao zostało wydzierżawione Cesarstwu Niemieckiemu, w ramach koncesji kolonialnej Jiaozhou, po czym zostało rozbudowane, stając się niemiecką bazą morską na Dalekim Wschodzie. Stacjonowała w nim Niemiecka Eskadra Wschodnioazjatycka. Niemcy zbudowali nowoczesny port i linię kolejową. Miasto, znane wówczas szeroko pod niemiecką nazwą Tsingtau, stało się jednym z najważniejszych portów handlowych w Chinach; największym po Szanghaju, Hongkongu i Kantonie. Niemcy zbudowali też fortyfikacje broniące miasta od strony lądu.
Na początku I wojny światowej, po oblężeniu rozpoczętym 2 września 1914 roku, miasto zostało zdobyte przez Japończyków 7 listopada 1914 roku. Sojusznicze oddziały brytyjskie również brały udział w zdobyciu miasta. Podczas oblężenia Niemcy stracili 555 żołnierzy (187 zabitych, 368 rannych), Japończycy – 1803 (556 zabitych, 1247 rannych)[5].
W 1922 roku miasto wróciło do Chin. W latach 1937–1945 znajdowało się pod okupacją japońską. W latach 1945–1949 była to amerykańska baza wojskowa – siedziba dowództwa Floty Zachodniego Pacyfiku.
Zobacz też: Jiaozhou.
Sport
[edytuj | edytuj kod]W Qingdao, w Zatoce Fushan, koło centrum biznesowego miasta odbyły się regaty żeglarskie w czasie letnich igrzysk w 2008.
Transport
[edytuj | edytuj kod]Qingdao jest jednym z największych portów w Chinach. Orient Ferry łączy Qingdao z Shimonoseki w Japonii. Są też połączenia wodne z Koreą Południową.
Most Qingdao Haiwan, łączący centrum miasta z dzielnicą Huangdao, jest najdłuższym mostem na świecie wybudowanym nad wodą.
Lotnisko w Qingdao znajduje się około 36 kilometrów od centrum miasta i ma 13 krajowych i międzynarodowych połączeń linii lotniczych.
Połączenia kolejowe, stacja Qingdao, z Lanzhou, Chengdu, Xi’an, Zhengzhou, Jinan oraz Jining.
Kultura
[edytuj | edytuj kod]Architektonicznie miasto jest kombinacją kultury wschodu i zachodu. Większość ludzi mówi po mandaryńsku z akcentem znanym jako Qingdao Hua. Restauracje serwują głównie kuchnię Lu Cai. Od 1991 roku w mieście odbywa się międzynarodowy festiwal piwa Qingdao International Beer Festival.
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Qingdao jest miastem chętnie odwiedzanym przez turystów ze względu na świetną pogodę. Najważniejsze atrakcje to parki, wybrzeże i trochę ciekawej architektury:
- Ba Da Guan, najstarsza część miasta z architekturą poniemiecką
- Winiarnia Huadong
- Siedziba Gubernatora Jiaozhou,
- Lao Shan, święta góra taoizmu
- Park Lu Xuna, park nazwany na cześć najsłynniejszego XX-wiecznego pisarza chińskiego, Lu Xuna.
- Muzeum Piwa Qingdao, stara gorzelnia piwa.
- Muzeum morskie w Qingdao
- Międzynarodowe Miasto Piwa w Qingdao, miejsce, w którym odbywają się coroczne festiwale Międzynarodowy Festiwal Piwa w Qingdao.
- Świat Podwodny w Qingdao
- Katedra św. Michała, neoromańska katedra, ukończona w 1934 roku.
- Podziemny Świat Mitologii Chińskiej, rzeźby przedstawiające sceny z chińskiej mitologii
- Xiao Yu Shan (Wzgórze Małej Rybki)
- Zhan Qiao (Molo Zhan)
- Zhanshan, jedyna świątynia buddyjska w Qingdao
Szkolnictwo
[edytuj | edytuj kod]Szkoły wyższe:
- Chiński Uniwersytet Oceaonograficzny (poprzednio Uniwersytet Oceaonograficzny Qingdao), największy uniwersytet oceanograficzny w Chinach
- Uniwersytet Qingdao
- Badawczy Uniwersytet Techniczny Qingdao
- Wyższa Szkoła Hotelarstwa i Zarządzania Qingdao
Szkolnictwo średnie:
- 26 szkół ponadpodstawowych
- 19 liceów
Międzynarodowe szkoły w Qingdao:
- Qingdao International School
- Qingdao MTI International School
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]
|
|
|
|
|
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Tsingtao – marka piwa produkowana w Qingdao
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: PWN, 1974, s. 139.
- ↑ Lloyd's List
- ↑ Qingdao, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2010-12-27] .
- ↑ The Geography of China: Sacred and Historic Places, edited by Kenneth Pletcher, Britannica Educational Publishing, New York 2011, s. 169.
- ↑ Dane dot. żołnierzy japońskich według oficjalnego raportu, Niemcy szacują je znacznie wyżej. Oprócz podanej liczby zabitych i rannych do niewoli japońskiej trafiło 4692 żołnierzy. Tomasz Rogacki:Cingtao 2 IX - 7 XI 1914, Zabrze-Tarnowskie Góry: Wydawnictwo inforteditions, 2012, s.64