Robert Overmyer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Robert Franklyn Overmyer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1936
Lorain

Data i miejsce śmierci

22 marca 1996
k. Duluth

Narodowość

amerykańska

Funkcja

pilot wahadłowca, dowódca misji

Łączny czas misji kosmicznych

12 dni 2 godziny
23 minuty i 11 sekund

Misje

STS-5, STS-51-B

Stopień wojskowy

pułkownik United States Marine Corps

Odznaczenia
Zaszczytny Krzyż Lotniczy (Stany Zjednoczone)
Medal za Chwalebną Służbę - dwukrotnie (Stany Zjednoczone)
Medal Za Lot Kosmiczny
Robert Overmyer na stanowisku pilota wahadłowca Columbia podczas misji STS-5

Robert Franklyn Overmyer (ur. 14 lipca 1936 w Lorain, zginął 22 marca 1996 w katastrofie lotniczej k. Duluth) – amerykański astronauta, pilot wojskowy, inżynier, pułkownik United States Marine Corps.

Wykształcenie i służba wojskowa

[edytuj | edytuj kod]
  • 1954 – ukończył szkołę średnią w Westlake w Ohio.
  • 1958 – został absolwentem Baldwin Wallace College w Berea, otrzymując licencjat z fizyki. Później rozpoczął czynną służbę wojskową w Korpusie Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych.
  • 1959 – po zakończeniu podstawowego szkolenia lotniczego w bazie Kingsville w Teksasie otrzymał w listopadzie przydział do 214 eskadry szturmowej piechoty morskiej (Marine Attack Squadron 214).
  • 1962–1964 – uzyskał tytuł magistra techniki lotniczej w Podyplomowej Szkole Marynarki Wojennej (US Naval Postgraduate School) w Monterey. Następnie przez rok służył w 17 eskadrze obsługi technicznej piechoty morskiej (Marine Maintenance Squadron 17), stacjonującej w bazie Iwakuni w Japonii.
  • 1966 – ukończył Szkołę Lotniczą dla Pilotów Doświadczalnych (USAF Aerospace Research Pilot School) w bazie Edwards w Kalifornii. W czerwcu został włączony do programu kosmicznego USAF – MOL (Manned Orbiting Laboratory).
  • 1982 – otrzymał doktorat honorowy Baldwin Wallace College.
  • Maj 1986 – zakończył czynną służbę wojskową.

Jako pilot wylatał ponad 7500 godzin, z czego 6000 na samolotach odrzutowych.

Był członkiem międzynarodowego Towarzystwa Pilotów Doświadczalnych (Society of Experimental Test Pilots), Stowarzyszenia Lotnictwa Eksperymentalnego (Experimental Aircraft Association - EAA) i Stowarzyszenia Właścicieli i Pilotów Samolotów (Aircraft Owners and Pilots Association).

Pisywał dla pism – brytyjskiego „Space Flight News” i amerykańskiego „AOPA Pilot Magazine”.

Kariera astronauty i praca w NASA

[edytuj | edytuj kod]
  • 17 czerwca 1966 – wraz z czterema innymi pilotami doświadczalnymi został wybrany do programu kosmicznego USAF – MOL (Manned Orbiting Laboratory).
  • 1969–1971 – 13 sierpnia 1969 został członkiem siódmej grupy astronautów NASA (NASA-7) i przystąpił do szkolenia specjalistycznego. Po jego zakończeniu uczestniczył w pracach przy konstruowaniu stacji orbitalnej Skylab.
  • 1971–1972 – uczestniczył w programie Apollo. Podczas lotów Apollo 16 i 17 wchodził w skład załóg wspierających (support crews). W trakcie obu misji był operatorem łączności (CapCom) w centrum kontroli lotów w Houston.
  • 1973–1975 – był członkiem zespołu astronautów wspierających amerykańską załogę realizującą program ASTP (Apollo-Soyuz Test Project). Podczas tej misji, która odbyła się w lipcu 1975, był operatorem łączności (delegowanym przez NASA) w podmoskiewskim centrum kierowania lotem.
  • 1976–1985 – Po rozpoczęciu realizacji programu Space Shuttle przeszedł szkolenie, po którym uzyskał kwalifikacje pilota promu kosmicznego. W 1976 uczestniczył w programie ALT (Approach and Landing Test – ALT), mającym na celu przeprowadzenie testów promu Enterprise w atmosferze. Podczas pierwszego i trzeciego swobodnego lotu promu był pilotem samolotu T-38, towarzyszącemu wahadłowcowi. W 1979 został zastępcą kierownika nadzorującego prace przygotowawcze przy promie OV-102 Columbia przed jego pierwszym lotem w kosmos. Funkcję pełnił do momentu przewiezienia Columbii na platformę startową w 1980. W okresie 1982–1985 był dublerem pilota misji STS-4 oraz uczestniczył w dwóch lotach kosmicznych: jako pilot w wyprawie STS-5 (listopad 1982) oraz jako dowódca misji w ekspedycji STS-51-B (kwiecień–maj 1985).
  • Maj 1986 – opuścił NASA.

Po opuszczeniu NASA

[edytuj | edytuj kod]
  • 1986 – założył firmę konsultingową Mach Twenty Five International, Inc.
  • 1988 – od marca kierował grupą specjalistów koncernu McDonnell Douglas Aerospace. Zespół zajmował się projektowaniem stacji kosmicznej. Pracował tam do kwietnia 1995.
  • 22 marca 1996 – zginął w katastrofie prototypu lekkiego samolotu turystycznego o napędzie śmigłowym Cirrus VK-30 w pobliżu miasta Duluth w Minnesocie. Został pochowany na Cmentarzu Narodowym w Arlington w Wirginii.

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Wykaz lotów

[edytuj | edytuj kod]
Loty kosmiczne, w których uczestniczył Robert F. Overmyer
Nr Data startu Data lądowania Statek kosmiczny Funkcja Czas trwania
1 11 listopada 1982 16 listopada 1982 STS-5
Columbia F-5
Pilot wahadłowca 5 dni 2 godziny 14 minut i 26 sekund
2 29 kwietnia 1985 6 maja 1985 STS-51-B
Challenger F-7
Dowódca 7 dni 8 minut i 45 sekund
Łączny czas spędzony w kosmosie — 12 dni 2 godziny 23 minuty i 11 sekund


Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]