Robert Smoktunowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Robert Smoktunowicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1962
Warszawa

Data śmierci

9 września 2024

Zawód, zajęcie

prawnik, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

senator V i VI kadencji (2001–2007)

Partia

PO, SD

Małżeństwo

1. Hanna Lis, 2. Zofia Ragankiewicz

Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej IV Klasy (1951-2001)

Robert Maciej Smoktunowicz (ur. 30 stycznia 1962 w Warszawie[1], zm. 9 września 2024[2]) – polski prawnik i polityk, adwokat, senator V i VI kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 80. był działaczem Niezależnego Zrzeszenia Studentów na Uniwersytecie Warszawskim i w stołecznych strukturach NZS[3]. Uczestniczył później w Ruchu Młodej Polski, a w 1987 współtworzył Ruch Polityki Realnej[1], na bazie którego powstała Unia Polityki Realnej. Należał do założycieli Towarzystwa Gospodarczego w Warszawie[4].

W 1986 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego[1]. Aplikację adwokacką odbył w Warszawie, po czym w 1991 podjął praktykę w zawodzie adwokata. Kierował firmą prawniczą R. Smoktunowicz & L. Falandysz[1], którą prowadził wspólnie z Lechem Falandyszem[5]. W 1995 został doradcą prawnym ambasady Włoch w Polsce. W latach 1997–1998 był ekspertem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji[1]. Publikował felietony w czasopismach „Home & Market” i „Gentleman”[3].

W czasie wyborów prezydenckich w 2000 był doradcą Andrzeja Olechowskiego i pełnomocnikiem jego komitetu wyborczego. Organizował Stowarzyszenie Obywatele dla Rzeczypospolitej, którego został wiceprzewodniczącym. Przystąpił do Platformy Obywatelskiej, był jej ekspertem prawnym i członkiem rady krajowej partii[1]. W wyborach parlamentarnych w 2001 uzyskał mandat senatora V kadencji w okręgu podwarszawskim z ramienia komitetu Blok Senat 2001[6][3]. Zasiadał w Komisji Ustawodawstwa i Praworządności[3]. W 2005 po raz drugi został senatorem z rekomendacji Platformy Obywatelskiej[7]. W Senacie VI kadencji pracował ponownie w Komisji Praw Człowieka i Praworządności oraz w Komisji Ustawodawczej[1].

We wrześniu 2007 zrezygnował z członkostwa w PO[8]. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w tym samym roku bezskutecznie kandydował do Senatu z okręgu warszawskiego jako bezpartyjny przedstawiciel Lewicy i Demokratów[9] (z rekomendacji Partii Demokratycznej[10]). W 2009 przystąpił do Stronnictwa Demokratycznego, pełnił funkcję skarbnika tej partii[11]. W wyborach w 2015 jako kandydat niezależny startował ponownie bez powodzenia do Senatu, zajmując przedostatnie, 5. miejsce w okręgu podwarszawskim[12].

We wrześniu 2023 został wykreślony z listy adwokatów[13].

Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach[14].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Ożenił się z Hanną Kedaj[15], a następnie z Zofią Ragankiewicz[16]. Później był związany z Marzeną Gajewską[17]. Miał dwoje dzieci[1].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Biogram na stronie Senatu (VI kadencja). [dostęp 2022-08-14].
  2. Joanna Zajchowska: Nie żyje były senator PO. Robert Smoktunowicz miał 62 lata. wp.pl, 10 września 2024. [dostęp 2024-09-10].
  3. a b c d Biogram na stronie Senatu (V kadencja). [dostęp 2022-08-14].
  4. Lech Stefański. smith.pl. [dostęp 2022-08-14].
  5. Profesor Falandysz nie żyje. wprost.pl, 22 lutego 2003. [dostęp 2022-08-14].
  6. Wybory parlamentarne 2001. pkw.gov.pl. [dostęp 2022-08-13].
  7. Wybory do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzone na dzień 25 września 2005. pkw.gov.pl. [dostęp 2022-08-13].
  8. Smoktunowicz odszedł z Platformy Obywatelskiej. tvn24.pl, 17 września 2007. [dostęp 2022-08-14].
  9. Wybory do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzone na dzień 21 października 2007. pkw.gov.pl. [dostęp 2022-08-13].
  10. Kandydaci, warszawski (nr 19). demokraci.pl, 2005. [dostęp 2024-09-10].
  11. Piskorski zwyciężył w wojnie o SD. wprost.pl, 18 stycznia 2010. [dostęp 2022-08-14].
  12. Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 2015. [dostęp 2024-09-09].
  13. Smoktunowicz Robert Maciej. rejestradwokatow.pl. [dostęp 2024-07-13].
  14. Sara Osiecka: Pogrzeb Roberta Smoktunowicza. Napis na wstążce wzrusza. se.pl, 18 września 2024. [dostęp 2024-09-18].
  15. Maciej Kędziak: Kinga chce zapomnieć. polki.pl, 2 października 2013. [dostęp 2022-08-13].
  16. Małgorzata Remisiewicz, Tomasz Krzyżak: Polisa od złego małżeństwa. wprost.pl, 2 października 2005. [dostęp 2021-08-15].
  17. Agnieszka Kwiatkowska: „Nie ma Ciebie. Tu. Już. Ale tam, gdzie jesteś, świat uśmiechasz”. Robert Smoktunowicz nie żyje. wyborcza.pl, 10 września 2024. [dostęp 2024-09-10].
  18. Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 2 czerwca 2001. [dostęp 2024-03-07]. (wł.).