Roman Gancarczyk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Roman Gancarczyk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1964
Myślenice

Zawód

aktor

Współmałżonek

Anna Radwan

Lata aktywności

od 1987

Zespół artystyczny
Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie
Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Roman Gancarczyk (ur. 17 marca 1964 w Myślenicach) – polski aktor teatralny i filmowy oraz pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1988 ukończył studia na PWST w Krakowie.

Od 1993 jest aktorem krakowskiego Teatru Starego. Należy do zespołu stale współpracującego z Krystianem Lupą; w jego Lunatykach-Huguenau, czyli Rzeczywistości oraz Mistrzu i Małgorzacie stworzył swoje najbardziej znane i doceniane kreacje. Pracę w teatrze łączy z działalnością dydaktyczną w krakowskiej PWST.

W filmie pojawia się sporadycznie, zazwyczaj na drugim planie. W 2004 zagrał Mariana Włosińskiego, jedną z głównych ról w Moim Nikiforze Krzysztofa Krauzego.

Jest mężem aktorki Anny Radwan, z którą ma córkę Zofię.

Kariera teatralna

[edytuj | edytuj kod]

Na deskach Teatru Starego zadebiutował w 1987, jeszcze jako student. Zagrał wówczas Joe we Wracaj natychmiast Jimmy Dean, Jimmy Dean.

Po ukończeniu PWST był aktorem Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi (19881989) i krakowskiego Teatru Ludowego (19901993). Od 1993 jest członkiem zespołu Teatru Starego.

W 1995 brał udział (jako dyrektor Gerneth) w głośnym Lunatycy-Esch, czyli Anarchia Krystiana Lupy według Hermanna Brocha. Trzy lata później zagrał główną rolę Wilhelma Huguenau w Lunatykach-Huguenau, czyli Rzeczywistości. Z Lupą spotykał się zresztą wielokrotnie, w jego przedstawieniach stworzył swoje najwyżej oceniane kreacje, w tym najsłynniejszą – Wolanda w Mistrzu i Małgorzacie (2002). W 2004 wcielił się w postać Pijawki w Zaratustrze, opartym na tekście Fryderyka Nietzschego.

Ponadto wystąpił w rolach drugoplanowych w adaptacjach dramatów Williama Szekspira. W Jak wam się podoba (1995) był Jakiem de Bois, w Burzy (1997) Antoniem, w Makbecie (2004) w reżyserii Andrzeja Wajdy – Macduffem, a w Śnie nocy letniej (2006) Oberonem/Tezeuszem.

Regularnie pojawia się w przedstawieniach Teatru Telewizji.

Kariera filmowa

[edytuj | edytuj kod]

Jest aktorem skupionym przede wszystkim na pracy w teatrze i Teatrze Telewizji. W filmie grywa niewiele, zazwyczaj role epizodyczne lub drugoplanowe. Współpracował z m.in. Jerzym Stuhrem, Feliksem Falkiem, Małgorzatą Szumowską i Kazimierzem Kutzem, w którego paradokumentalnej Śmierci jak kromka chleba (1994) wcielił się w postać jednego ze strajkujących górników.

W głośno komentowanym serialu Izabelli Cywińskiej Boża podszewka (1997) był zbuntowanym Kostusiem Jurewiczem, bratem głównej bohaterki, granej przez Agnieszkę Krukównę.

Kojarzony jest jednak z wysoko ocenioną przez krytykę rolą Mariana Włosińskiego, który z wielkim oddaniem opiekował się Nikiforem Krynickim, płacąc za to rozpadem rodziny i rezygnacją z własnych ambicji artystycznych, w Moim Nikiforze (2004) Krzysztofa Krauzego.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 2020-06-07].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]