Sébastien Lareau – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sébastien Lareau
Państwo

 Kanada

Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1973
Montreal

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1991

Zakończenie kariery

2001

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

76 (17 kwietnia 1995)

Australian Open

3R (1998)

Roland Garros

2R (1997)

Wimbledon

2R (1993, 1998–2000)

US Open

2R (1995, 1998, 1999)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

17

Najwyżej w rankingu

4 (11 września 1999)

Australian Open

F (1996, 1997)

Roland Garros

QF (2000)

Wimbledon

SF (1998)

US Open

W (1999)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska olimpijskie
złoto Sydney 2000 tenis ziemny
(gra podwójna)

Sébastien Lareau (ur. 27 kwietnia 1973 w Montrealu) – kanadyjski tenisista, zwycięzca US Open 1999 w grze podwójnej, złoty medalista igrzysk olimpijskich w Sydney (2000) w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Po udanej karierze juniorskiej – w 1990 roku w parze z Sébastienem Leblancem triumfował w grze podwójnej juniorów na French Open i Wimbledonie (pierwsze kanadyjskie tytuły wielkoszlemowe) – w 1991 roku został tenisistą zawodowym. Profesjonalną karierę kontynuował do 2001 roku.

Jako singlista najwyższą pozycję rankingową zanotował w kwietniu 1995 roku – nr 76. W zawodach rangi ATP World Tour najdalej doszedł do półfinału w Memphis w sezonie 2001.

W grze podwójnej wygrał w 17 turniejów kategorii ATP World Tour w deblu, w dalszych 15 osiągnął finały. W listopadzie 1999 roku zajmował pozycję nr 4. w rankingu deblistów. Najlepszym sezonem w karierze Lareau był rok 1999, kiedy wraz z Alexem O’Brienem wygrali wielkoszlemowy US Open[1], Tennis Masters Cup oraz kolejne 5 turniejów. Rok później wygrał złoty medal igrzysk olimpijskich w Sydney, pokonując z Danielem Nestorem w finale Todda WoodBridge’a i Marka Woodforde’a[2]. Ponadto w 1996 roku był w finale Tennis Masters Cup oraz Australian Open, w 1997 roku ponownie dotarł do finału Australian Open.

Wielokrotnie reprezentował Kanadę w Pucharze Davisa, także w grze pojedynczej.

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (17–15)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 10 kwietnia 1994 Tokio Twarda Stany Zjednoczone Patrick McEnroe Szwecja Henrik Holm
Szwecja Anders Järryd
5:7, 1:6
Finalista 2. 24 kwietnia 1994 Seul Twarda Stany Zjednoczone Kent Kinnear Francja Stéphane Simian
Stany Zjednoczone Kenny Thorne
4:6, 6:3, 5:7
Finalista 3. 13 listopada 1994 Antwerpia Dywanowa (hala) Holandia Hendrik Jan Davids Szwecja Jan Apell
Szwecja Jonas Björkman
5:7, 3:6
Zwycięzca 1. 30 kwietnia 1995 Seul Twarda Stany Zjednoczone Jeff Tarango Australia Joshua Eagle
Australia Andrew Florent
6:3, 6:2
Zwycięzca 2. 22 października 1995 Pekin Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Tommy Ho Belgia Dick Norman
Holandia Fernon Wibier
7:6, 7:6
Finalista 4. 27 stycznia 1996 Australian Open, Melbourne Twarda Stany Zjednoczone Alex O’Brien Szwecja Stefan Edberg
Czechy Petr Korda
5:7, 5:7, 6:4, 1:6
Finalista 5. 16 czerwca 1996 Londyn (Queen’s) Trawiasta Stany Zjednoczone Alex O’Brien Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
3:6, 6:7
Zwycięzca 3. 27 października 1996 Stuttgart Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Alex O’Brien Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
3:6, 6:4, 6:3
Finalista 6. 17 listopada 1996 Doubles Championship, Hartford Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Alex O’Brien Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
4:6, 7:5, 2:6, 6:7
Finalista 7. 25 stycznia 1997 Australian Open, Melbourne Twarda Stany Zjednoczone Alex O’Brien Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
6:4, 5:7, 5:7, 3:6
Zwycięzca 4. 2 marca 1997 Filadelfia Twarda (hala) Stany Zjednoczone Alex O’Brien Południowa Afryka Ellis Ferreira
Stany Zjednoczone Patrick Galbraith
6:3, 6:3
Zwycięzca 5. 27 lipca 1997 Los Angeles Twarda Stany Zjednoczone Alex O’Brien Indie Mahesh Bhupathi
Stany Zjednoczone Rick Leach
7:6, 6:4
Finalista 8. 3 sierpnia 1997 Montreal Twarda Stany Zjednoczone Alex O’Brien Indie Mahesh Bhupathi
Indie Leander Paes
6:7, 3:6
Finalista 9. 17 sierpnia 1997 New Haven Twarda Stany Zjednoczone Alex O’Brien Indie Mahesh Bhupathi
Indie Leander Paes
4:6, 7:6, 2:6
Zwycięzca 6. 19 kwietnia 1998 Tokio Twarda Kanada Daniel Nestor Francja Olivier Delaître
Włochy Stefano Pescosolido
6:3, 6:4
Finalista 10. 21 czerwca 1998 Nottingham Trawiasta Kanada Daniel Nestor Stany Zjednoczone Justin Gimelstob
Południowa Afryka Byron Talbot
5:7, 7:6, 4:6
Finalista 11. 23 sierpnia 1998 New Haven Twarda Stany Zjednoczone Alex O’Brien Australia Wayne Arthurs
Australia Peter Tramacchi
6:7, 6:1, 3:6
Zwycięzca 7. 1 listopada 1998 Stuttgart Twarda (hala) Stany Zjednoczone Alex O’Brien Indie Mahesh Bhupathi
Indie Leander Paes
6:3, 3:6, 7:5
Zwycięzca 8. 17 stycznia 1999 Sydney Twarda Kanada Daniel Nestor Stany Zjednoczone Patrick Galbraith
Holandia Paul Haarhuis
6:3, 6:4
Finalista 12. 21 lutego 1999 Memphis Twarda (hala) Stany Zjednoczone Alex O’Brien Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
3:6, 4:6
Zwycięzca 9. 13 czerwca 1999 Londyn (Queen’s) Trawiasta Stany Zjednoczone Alex O’Brien Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
6:3, 7:6(3)
Zwycięzca 10. 22 sierpnia 1999 Waszyngton Twarda Stany Zjednoczone Justin Gimelstob Południowa Afryka David Adams
Południowa Afryka John-Laffnie de Jager
7:5, 6:7(2), 6:3
Zwycięzca 11. 11 września 1999 US Open, Nowy Jork Twarda Stany Zjednoczone Alex O’Brien Indie Mahesh Bhupathi
Indie Leander Paes
7:6(7), 6:4
Zwycięzca 12. 10 października 1999 Szanghaj Twarda Kanada Daniel Nestor Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
7:5, 6:3
Zwycięzca 13. 7 listopada 1999 Paryż Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Alex O’Brien Holandia Paul Haarhuis
Stany Zjednoczone Jared Palmer
7:6(7), 7:5
Zwycięzca 14. 21 listopada 1999 Doubles Championship, Hartford Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Alex O’Brien Indie Mahesh Bhupathi
Indie Leander Paes
6:3, 6:2, 6:2
Zwycięzca 15. 20 lutego 2000 Memphis Twarda (hala) Stany Zjednoczone Justin Gimelstob Stany Zjednoczone Jim Grabb
Stany Zjednoczone Richey Reneberg
6:2, 6:4
Finalista 13. 5 marca 2000 Kopenhaga Twarda (hala) Szwecja Jonas Björkman Czechy Martin Damm
Niemcy David Prinosil
1:6, 7:5, 5:7
Finalista 14. 7 maja 2000 Orlando Ceglana Stany Zjednoczone Justin Gimelstob Indie Leander Paes
Holandia Jan Siemerink
3:6, 4:6
Zwycięzca 16. 6 sierpnia 2000 Toronto Twarda Kanada Daniel Nestor Australia Joshua Eagle
Australia Andrew Florent
6:3, 7:6(3)
Zwycięzca 17. 1 października 2000 Sydney Twarda Kanada Daniel Nestor Australia Todd Woodbridge
Australia Mark Woodforde
5:7, 6:3, 6:4, 7:6(2)
Finalista 15. 19 sierpnia 2001 Indianapolis Twarda Indie Mahesh Bhupathi Bahamy Mark Knowles
Stany Zjednoczone Brian MacPhie
6:7(5), 7:5, 4:6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alex O’Brien, Sébastien Lareau wins first Slam title. usatoday.com, 1999-09-11. [dostęp 2022-09-10]. (ang.).
  2. Canadians win men’s doubles. sportsillustrated.cnn.com, 2000-10-12. [dostęp 2022-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 maja 2012)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]