Maurice McLoughlin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maurice McLoughlin
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1890
Carson City

Data i miejsce śmierci

10 grudnia 1957
Hermosa Beach

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Gra pojedyncza
Wimbledon

F (1913)

US Open

W (1912, 1913)

Gra podwójna
US Open

W (1912–1914)

Maurice Evans McLoughlin, „Kometa z Kalifornii”[1] (ur. 7 stycznia 1890 w Carson City, zm. 10 grudnia 1957 w Hermosa Beach) – amerykański tenisista, zwycięzca mistrzostw USA w grze pojedynczej i podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

McLoughlin uczył się gry w tenisa na publicznych kortach w północnej Kalifornii. Wypracował ofensywny styl gry. Był pierwszym zawodnikiem, którego serwis określono mianem „armatniego”. Wykorzystując ofensywne podanie i ostry return skutecznie grał przy siatce wolejem i smeczem[1].

W latach 1911–1915 nieprzerwanie występował w finałach mistrzostw USA (obecnie US Open) w grze pojedynczej. Tytuły mistrzowskie zdobył w 1912 i 1913 roku. W 1912 roku pokonał w decydującym meczu Wallace’a F. Johnsona, a rok później Richarda N. Williamsa. W 1913 roku Amerykanin doszedł do finału na Wimbledonie.

W latach 1912–1914 McLoughlin zdobył tytuły mistrzostw USA w deblu, partnerując Tomowi Bundy’emu. Również trzykrotnie, jednak z różnymi partnerami, osiągał finał w tej konkurencji.

McLoghlin debiutował w reprezentacji w Pucharze Davisa w 1909 roku. W finale z ekipą Australazji uległ Anthony’emu Wildingowi, jak i Normanowi Brookesowi, nie zdobył także punktu w deblu partnerując Melvillowi Longowi. Wystąpił także w przegranym finale w 1911 roku (przegrał z Brookesem). W 1913 roku przyczynił się do zdobycia przez Amerykanów trofeum po finale z ekipą brytyjską. W singlu pokonał Charlesa Dixona i uległ Jamesowi Parke’owi, w deblu w parze z Haroldem Hackettem pokonał Charlesa Dixona i Herberta Ropera Barretta. Rok później McLoughlin pokonał w finale pomiędzy USA a Australazją zarówno Wildinga, jak i Brookesa, nie wystarczyło to jednak do sukcesu reprezentacji[1].

W nieoficjalnym rankingu światowym, publikowanym przez The Daily Telegraph, w 1914 roku był liderem klasyfikacji. Był również liderem rankingu amerykańskiego w latach 1912–1914. Jego karierę przerwała I wojna światowa, w czasie której służył w armii. Próbował jeszcze sił jako golfista.

Na kilka miesięcy przed śmiercią, w 1957 roku został uhonorowany miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

McLoughlin przyczynił się znacznie do popularyzacji tenisa w USA, a „Tennis Guide” w 1915 roku określił go jako „najwybitniejszego tenisistę amerykańskiego w historii”.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (2–4)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 1911 U.S. National Championships, Newport Trawiasta Stany Zjednoczone William Larned 4:6, 4:6, 2:6
Zwycięzca 1. 1912 U.S. National Championships, Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Wallace F. Johnson 3:6, 2:6, 6:2, 6:4, 6:2
Finalista 2. 1913 Wimbledon, Londyn Trawiasta Nowa Zelandia Anthony Wilding 6:8, 3:6, 8:10
Zwycięzca 2. 1913 U.S. National Championships, Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Richard N. Williams 6:4, 5:7, 6:3, 6:1
Finalista 3. 1914 U.S. National Championships, Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Richard N. Williams 3:6, 6:8, 8:10
Finalista 4. 1915 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone Bill Johnston 6:1, 0:6, 5:7, 8:10

Gra podwójna (3–3)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 1909 U.S. National Championships, Newport Trawiasta Stany Zjednoczone George Janes Stany Zjednoczone Fred Alexander
Stany Zjednoczone Harold Hackett
4:6, 4:6, 0:6
Zwycięzca 1. 1912 U.S. National Championships, Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Tom Bundy Stany Zjednoczone Raymond Little
Stany Zjednoczone Gustave Touchard
3:6, 6:2, 6:1, 7:5
Zwycięzca 2. 1913 U.S. National Championships, Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Tom Bundy Stany Zjednoczone Clarence Griffin
Stany Zjednoczone John Strachan
6:4, 7:5, 6:1
Zwycięzca 3. 1914 U.S. National Championships, Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Tom Bundy Stany Zjednoczone George Church
Stany Zjednoczone Dean Mathey
6:4, 6:2, 6:4
Finalista 2. 1915 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone Tom Bundy Stany Zjednoczone Clarence Griffin
Stany Zjednoczone Bill Johnston
6:2, 3:6, 4:6, 6:3, 3:6
Finalista 3. 1916 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone Ward Dawson Stany Zjednoczone Clarence Griffin
Stany Zjednoczone Bill Johnston
4:6, 3:6, 7:5, 3:6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Dutkowski 1979 ↓, Czempion okresu pionierskiego, s. 41–51.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]