Sébastien Lareau – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 27 kwietnia 1973 | |||||||||
Wzrost | 183 cm | |||||||||
Gra | praworęczna | |||||||||
Status profesjonalny | 1991 | |||||||||
Zakończenie kariery | 2001 | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje | 0 | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 76 (17 kwietnia 1995) | |||||||||
Australian Open | 3R (1998) | |||||||||
Roland Garros | 2R (1997) | |||||||||
Wimbledon | 2R (1993, 1998–2000) | |||||||||
US Open | 2R (1995, 1998, 1999) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje | 17 | |||||||||
Najwyżej w rankingu | 4 (11 września 1999) | |||||||||
Australian Open | F (1996, 1997) | |||||||||
Roland Garros | QF (2000) | |||||||||
Wimbledon | SF (1998) | |||||||||
US Open | W (1999) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Sébastien Lareau (ur. 27 kwietnia 1973 w Montrealu) – kanadyjski tenisista, zwycięzca US Open 1999 w grze podwójnej, złoty medalista igrzysk olimpijskich w Sydney (2000) w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Po udanej karierze juniorskiej – w 1990 roku w parze z Sébastienem Leblancem triumfował w grze podwójnej juniorów na French Open i Wimbledonie (pierwsze kanadyjskie tytuły wielkoszlemowe) – w 1991 roku został tenisistą zawodowym. Profesjonalną karierę kontynuował do 2001 roku.
Jako singlista najwyższą pozycję rankingową zanotował w kwietniu 1995 roku – nr 76. W zawodach rangi ATP World Tour najdalej doszedł do półfinału w Memphis w sezonie 2001.
W grze podwójnej wygrał w 17 turniejów kategorii ATP World Tour w deblu, w dalszych 15 osiągnął finały. W listopadzie 1999 roku zajmował pozycję nr 4. w rankingu deblistów. Najlepszym sezonem w karierze Lareau był rok 1999, kiedy wraz z Alexem O’Brienem wygrali wielkoszlemowy US Open[1], Tennis Masters Cup oraz kolejne 5 turniejów. Rok później wygrał złoty medal igrzysk olimpijskich w Sydney, pokonując z Danielem Nestorem w finale Todda WoodBridge’a i Marka Woodforde’a[2]. Ponadto w 1996 roku był w finale Tennis Masters Cup oraz Australian Open, w 1997 roku ponownie dotarł do finału Australian Open.
Wielokrotnie reprezentował Kanadę w Pucharze Davisa, także w grze pojedynczej.
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (17–15)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 10 kwietnia 1994 | Tokio | Twarda | Patrick McEnroe | Henrik Holm Anders Järryd | 5:7, 1:6 |
Finalista | 2. | 24 kwietnia 1994 | Seul | Twarda | Kent Kinnear | Stéphane Simian Kenny Thorne | 4:6, 6:3, 5:7 |
Finalista | 3. | 13 listopada 1994 | Antwerpia | Dywanowa (hala) | Hendrik Jan Davids | Jan Apell Jonas Björkman | 5:7, 3:6 |
Zwycięzca | 1. | 30 kwietnia 1995 | Seul | Twarda | Jeff Tarango | Joshua Eagle Andrew Florent | 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 22 października 1995 | Pekin | Dywanowa (hala) | Tommy Ho | Dick Norman Fernon Wibier | 7:6, 7:6 |
Finalista | 4. | 27 stycznia 1996 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Alex O’Brien | Stefan Edberg Petr Korda | 5:7, 5:7, 6:4, 1:6 |
Finalista | 5. | 16 czerwca 1996 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Alex O’Brien | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 3:6, 6:7 |
Zwycięzca | 3. | 27 października 1996 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Alex O’Brien | Jacco Eltingh Paul Haarhuis | 3:6, 6:4, 6:3 |
Finalista | 6. | 17 listopada 1996 | Doubles Championship, Hartford | Dywanowa (hala) | Alex O’Brien | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 4:6, 7:5, 2:6, 6:7 |
Finalista | 7. | 25 stycznia 1997 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Alex O’Brien | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:4, 5:7, 5:7, 3:6 |
Zwycięzca | 4. | 2 marca 1997 | Filadelfia | Twarda (hala) | Alex O’Brien | Ellis Ferreira Patrick Galbraith | 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 5. | 27 lipca 1997 | Los Angeles | Twarda | Alex O’Brien | Mahesh Bhupathi Rick Leach | 7:6, 6:4 |
Finalista | 8. | 3 sierpnia 1997 | Montreal | Twarda | Alex O’Brien | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 6:7, 3:6 |
Finalista | 9. | 17 sierpnia 1997 | New Haven | Twarda | Alex O’Brien | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 4:6, 7:6, 2:6 |
Zwycięzca | 6. | 19 kwietnia 1998 | Tokio | Twarda | Daniel Nestor | Olivier Delaître Stefano Pescosolido | 6:3, 6:4 |
Finalista | 10. | 21 czerwca 1998 | Nottingham | Trawiasta | Daniel Nestor | Justin Gimelstob Byron Talbot | 5:7, 7:6, 4:6 |
Finalista | 11. | 23 sierpnia 1998 | New Haven | Twarda | Alex O’Brien | Wayne Arthurs Peter Tramacchi | 6:7, 6:1, 3:6 |
Zwycięzca | 7. | 1 listopada 1998 | Stuttgart | Twarda (hala) | Alex O’Brien | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 6:3, 3:6, 7:5 |
Zwycięzca | 8. | 17 stycznia 1999 | Sydney | Twarda | Daniel Nestor | Patrick Galbraith Paul Haarhuis | 6:3, 6:4 |
Finalista | 12. | 21 lutego 1999 | Memphis | Twarda (hala) | Alex O’Brien | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 9. | 13 czerwca 1999 | Londyn (Queen’s) | Trawiasta | Alex O’Brien | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:3, 7:6(3) |
Zwycięzca | 10. | 22 sierpnia 1999 | Waszyngton | Twarda | Justin Gimelstob | David Adams John-Laffnie de Jager | 7:5, 6:7(2), 6:3 |
Zwycięzca | 11. | 11 września 1999 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Alex O’Brien | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 7:6(7), 6:4 |
Zwycięzca | 12. | 10 października 1999 | Szanghaj | Twarda | Daniel Nestor | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 13. | 7 listopada 1999 | Paryż | Dywanowa (hala) | Alex O’Brien | Paul Haarhuis Jared Palmer | 7:6(7), 7:5 |
Zwycięzca | 14. | 21 listopada 1999 | Doubles Championship, Hartford | Dywanowa (hala) | Alex O’Brien | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 6:3, 6:2, 6:2 |
Zwycięzca | 15. | 20 lutego 2000 | Memphis | Twarda (hala) | Justin Gimelstob | Jim Grabb Richey Reneberg | 6:2, 6:4 |
Finalista | 13. | 5 marca 2000 | Kopenhaga | Twarda (hala) | Jonas Björkman | Martin Damm David Prinosil | 1:6, 7:5, 5:7 |
Finalista | 14. | 7 maja 2000 | Orlando | Ceglana | Justin Gimelstob | Leander Paes Jan Siemerink | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 16. | 6 sierpnia 2000 | Toronto | Twarda | Daniel Nestor | Joshua Eagle Andrew Florent | 6:3, 7:6(3) |
Zwycięzca | 17. | 1 października 2000 | Sydney | Twarda | Daniel Nestor | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 5:7, 6:3, 6:4, 7:6(2) |
Finalista | 15. | 19 sierpnia 2001 | Indianapolis | Twarda | Mahesh Bhupathi | Mark Knowles Brian MacPhie | 6:7(5), 7:5, 4:6 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alex O’Brien, Sébastien Lareau wins first Slam title. usatoday.com, 1999-09-11. [dostęp 2022-09-10]. (ang.).
- ↑ Canadians win men’s doubles. sportsillustrated.cnn.com, 2000-10-12. [dostęp 2022-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 maja 2012)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-01-24] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-01-24] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-01-24] (ang.).