Sin-szarra-iszkun – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sin-szarra-iszkun (akad. Sîn-šarra-iškun^[1], tłum. „Sin dostarczył króla”) – król Asyrii (?–612 p.n.e.)^[1], syn Aszurbanipala, brat i następca Aszur-etel-ilani.

Rekonstrukcja rządów Sin-szarra-iszkuna nastręcza wiele problemów, gdyż dostępne źródła dotyczące jego panowania są nieliczne i trudne do interpretacji^[2]. Pomimo tego iż był starszy, to jego młodszemu bratu, Aszur-etel-ilani, udało się przejąć władzę w Asyrii po śmierci ich ojca Aszurbanipala^[2]. Dopiero po kilku latach, najprawdopodobniej ok. 623 r. p.n.e., udało się Sin-szarra-iszkunowi odsunąć brata od władzy i samemu przejąć tron asyryjski^[2]. W pierwszych latach swego panowania urządzał on wyprawy wojenne do Babilonii, starając się przeciwdziałać rosnącym wpływom Nabopolassara^[2]. W Babilonii wpływy asyryjskie były wciąż silne, a mieszkańcy wielu miast, jak np. Uruk, Nippur czy Sippar, mieli pro-asyryjskie nastawienie^[2]. W walce z Nabopolassarem Sin-szarra-iszkun sprzymierzył się z Mannejczykami i Egipcjanami, natomiast Nabopolassarowi udało się zawrzeć sojusz z Medyjczykami^[2]. Tym ostatnim udało się w 614 r. p.n.e. zdobyć i złupić religijną stolicę Asyrii – miasto Aszur^[2]. W następnym roku Sin-szarra-iszkun próbował jeszcze wprawdzie kontratakować, ale atak w 612 r. p.n.e. połączonych armii Babilończyków i Medów zmusił go do wycofania się do Niniwy, stolicy Asyrii^[2]. Miasto zostało oblężone i padło po trzech miesiącach^[2]. Sin-szarra-iszkun najprawdopodobniej zginął w zdobytym mieście, ale jego dokładny los nie jest znany^[2].

• hasło Sin-sharra-ishkun, [w:] Leick G., Who's Who in the Ancient Near East, London and New York 2002, s. 157.