Stomatologia dziecięca – Wikipedia, wolna encyklopedia
Stomatologia dziecięca, pedodoncja – specjalizacja stomatologiczna wyodrębniona z powodu odrębności budowy zębów i całego układu stomatognatycznego w okresie rozwojowym.
Pedodoncja zajmuje się m.in. takimi zagadnieniami, jak:
- ząbkowanie i zaburzenia ząbkowania
- leczenie zębów mlecznych
- leczenie zębów stałych niedojrzałych
- leczenie chorób błony śluzowej u dzieci
- profilaktyka próchnicy, chorób błony śluzowej i wad zgryzu u dzieci.
W Polsce stomatologia dziecięca jest priorytetową dziedziną medycyny[1] oraz jedną ze specjalizacji lekarsko-dentystycznych, która trwa 3 lata[2], a jej konsultantem krajowym od 7 czerwca 2019 roku jest prof. dr hab. Dorota Olczak-Kowalczyk[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 27 grudnia 2022 r. w sprawie określenia priorytetowych dziedzin medycyny (Dz.U. z 2022 r. poz. 2814)
- ↑ Program specjalizacji w dziedzinie STOMATOLOGII DZIECIĘCEJ (moduł podstawowy i moduł specjalistyczny) dla lekarzy dentystów nieposiadających odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia, lub tytułu specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny. Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, 2018-11-13. [dostęp 2023-08-12].
- ↑ Konsultanci krajowi. Ministerstwo Zdrowia. [dostęp 2023-08-12].