Torakochirurgia – Wikipedia, wolna encyklopedia
Torakochirurgia, chirurgia klatki piersiowej – dziedzina chirurgii zajmująca się leczeniem operacyjnym chorób, wad wrodzonych oraz urazów narządów klatki piersiowej, z wyłączeniem serca[1]. Leczenie torakochirurgiczne dotyczy chorób klatki piersiowej, w szczególności chorób nowotworowych, chorób łagodnych oraz chorób infekcyjnych płuc, śródpiersia, przełyku, przepony i ściany klatki piersiowej[2].
W Polsce chirurgia klatki piersiowej jest jedną ze specjalizacji lekarskich trwającą 6 lat (2 lata modułu podstawowego z chirurgii ogólnej i 4 lata modułu specjalistycznego z chirurgii klatki piersiowej)[2]. Jest to jedna z wzajemnie uznawanych specjalizacji w krajach Unii Europejskiej[3]. Konsultantem krajowym chirurgii klatki piersiowej od 1 stycznia 2020 roku jest prof. dr hab. n. med. Marcin Paweł Zieliński[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ torakochirurgia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-04-22] .
- ↑ a b Program specjalizacji w dziedzinie CHIRURGII KLATKI PIERSIOWEJ (moduł podstawowy i moduł specjalistyczny) dla lekarzy nieposiadających odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia lub tytułu specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny. Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego, 2023. [dostęp 2024-09-28].
- ↑ Dyrektywa rady 93/16/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. mająca na celu ułatwienie swobodnego przepływu lekarzy i wzajemnego uznawania ich dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji
- ↑ Konsultanci krajowi. Ministerstwo Zdrowia. [dostęp 2021-05-25].