Stowarzyszenie Mieszkaniowe Spółdzielcze Profesorów Uniwersytetu Warszawskiego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stowarzyszenie Mieszkaniowe Spółdzielcze Profesorów Uniwersytetu Warszawskiego, obecnie Spółdzielnia Mieszkaniowa Profesorów Uniwersytetu Warszawskiego – jedna z najstarszych spółdzielni mieszkaniowych w Warszawie, utworzona 23 grudnia 1919^[1] w celu budowy domów mieszkalnych dla kadry naukowej Uniwersytetu Warszawskiego.

W okresie międzywojennym do stowarzyszenia należały 4 budynki w Śródmieściu Warszawy, zaadaptowane lub zbudowane w latach 1925–1936:

• ul. Brzozowa 10
• ul. Brzozowa 12
• ul. Nowy Zjazd 5
• ul. Sewerynów 6

Do stowarzyszenia (spółdzielni) należeli lub należą obecnie naukowcy związani z Uniwersytetem Warszawskim oraz uczelniami powstałymi w latach 50. z wydziałów uniwersyteckich: Akademią Medyczną, Akademią Teologii Katolickiej i Chrześcijańską Akademią Teologiczną oraz innymi uczelniami – profesorowie i doktorzy (nie wszyscy zamieszkali w wymienionych budynkach stowarzyszenia, niektórzy dopiero oczekiwali na przydział mieszkania):

W 2002 przy wejściu do budynku przy ul. Sewerynów odsłonięto pamiątkową tablicę, która upamiętnia mieszkających tu kiedyś naukowców.

Stowarzyszenie kilkakrotnie zmieniało swoją nazwę:

• Stowarzyszenie Mieszkaniowe Spółdzielcze Profesorów Uniwersytetu Józefa Piłsudskiego w Warszawie (od 20 czerwca 1936, wraz z przyjęciem Józefa Piłsudskiego na patrona uniwersytetu)
• Stowarzyszenie Spółdzielni Mieszkaniowej Profesorów i Pracowników Naukowych UW (od 1952)
• Stowarzyszenie Mieszkaniowe Spółdzielcze Profesorów Uniwersytetu Warszawskiego (od 15 marca 1954)
• Spółdzielnia Mieszkaniowa Profesorów Uniwersytetu Warszawskiego (od 1968)