Sud Aviation Caravelle – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sud Aviation Caravelle

Sud Aviation Caravelle III linii lotniczych Swissair, region Surselva
Dane podstawowe
Państwo	Francja
Producent	Sud Aviation
Typ	pasażerski
Załoga	2 osoby
Historia
Data oblotu	27 maja 1955
Wycofanie ze służby	2005
Liczba egz.	281
Liczba wypadków  • w tym katastrof	82[1] 65 (1227 ofiar śmiertelnych)[2]
Dane techniczne
Napęd	dwa silniki dwuprzepływowe Pratt & Whitney JT8D-9
Moc	2 x 64,5 kN do 2 x 96,5 kN
Wymiary
Rozpiętość	34,29 m
Długość	36,23 m
Wysokość	9,02 m
Powierzchnia nośna	146,70 m²
Masa
Własna	29 500 kg
Startowa	58 000 kg
Osiągi
Prędkość maks.	825 km/h
Pułap praktyczny	10 000 m
Zasięg	4000 km
Dane operacyjne
Liczba miejsc
do 140
Rzuty
Multimedia w Wikimedia Commons

Sud Aviation Caravelle – pasażerski samolot średniego zasięgu produkowany przez firmę Sud Aviation. Był pierwszym francuskim odrzutowym samolotem pasażerskim, który był używany przez 35 towarzystw lotniczych. Był też pierwszym samolotem komunikacyjnym na świecie z silnikami umieszczonymi w tyle kadłuba.

Opublikowany przez francuskie ministerstwo lotnictwa w listopadzie 1951 roku opis osiągów turboodrzutowo napędzanego liniowca powietrznego dotyczył samolotu, który na międzynarodowym rynku konkurowałby z brytyjskimi i amerykańskimi modelami w tej kategorii. Spośród sześciu narodowych firm, biorących udział w przetargu, wygrała firma Sud Aviation. Firma ta, po fuzjach z innymi krajowymi przedsiębiorstwami, stała się w roku 1970 przedsiębiorstwem Société Nationale Industrielle Aérospatiale. Po dokonanych poprawkach pierwszego prototypu maszyny seryjne miały kadłub wydłużony o 141 cm i mieściły 64 pasażerów. Caravelle I był dolnopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Jego następca – model Caravelle III – został wyprodukowany w liczbie 78 samolotów z silnikami o większym ciągu. Do dalszych udoskonaleń zalicza się poszerzenie oszklenia kokpitu, silniejsze hamulce kół podwozia i przerywacze do zmniejszania siły nośnej. Kontynuacja prac nad serią doprowadziła do powstania samolotu Super Caravelle, który po raz pierwszy oderwał się od ziemi 3 marca 1964 roku. Do konstrukcji wprowadzono aerodynamiczne zmiany i zwiększono ciąg silników. Ten model mógł transportować do 108 pasażerów. Serię Caravelle zamyka Mk 12, którego kadłub został dodatkowo wydłużony o 323 cm, aby przewozić 140 pasażerów. Z powodu dużej masy użytkowej konstrukcja nośna musiała zostać wzmocniona i należało zwiększyć ciąg silników.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Katastrofy lotnicze z udziałem samolotu Sud Aviation Caravelle.

Samoloty tego typu brały udział w 82 wypadkach, z czego 65 zakończyło się całkowitym zniszczeniem maszyny, przez co mimo iż z początku chwalone za nowoczesną i nowatorską jak na swoje czasy konstrukcję, w ostatnich latach eksploatacji zyskały opinie maszyn o niskim poziomie bezpieczeństwa pasażerów.

• Katastrofa lotu Sterling Airways 296 – W wyniku błędu pilota doszło do zderzenia się samolotu z górą. Zginęło 112 osób (wszyscy na pokładzie)
• Katastrofa lotu Swissair 306 – 4 września 1963 samolot linii Swissair rozbił się na przedmieściu Durrenasch; przyczyną katastrofy był pożar. Życie straciło 80 osób (wszyscy na pokładzie).
• Katastrofa lotu AirFrance 1611 - 11 września 1968 samolot linii AirFrance rozbił się w Morzu Śródziemnym. Zginęli wszyscy na pokładzie - 95 osób. W katastrofie tej zginął Jerzy Sawicki – polski fizyk, matematyk i wspinacz.