French
DeutschTadeusz Maj (kapral) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 plutonowy radiooperator | |
| Data i miejsce urodzenia | 19 kwietnia 1916 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 10 listopada 2013 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1934–1948 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | Korpus Ochrony Pogranicza, |
| Stanowiska | dowódca drużyny 4. kompanii 2. batalionu Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     | |
.svg){kind=small}
Tadeusz Maj (ur. 19 kwietnia 1916 w Strzelcach Małych, zm. 10 listopada 2013 w Chicago) – plutonowy radiooperator Polskich Sił Powietrznych[1], weteran kampanii wrześniowej i walk o Tobruk, przewodniczący Stowarzyszenia Lotników Polskich w USA i Kanadzie.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Przyszedł na świat 19 kwietnia 1916 roku w Strzelcach Małych[2] w dzisiejszym powiecie brzeskim jako syn Wojciecha i Marii z domu Drabik.
W 1934 w wieku osiemnastu lat zgłosił się do służby wojskowej, trafił do Korpusu Ochrony Pogranicza. Od grudnia 1936 roku był dowódcą strażnicy KOP „Stajki” na trójstyku Polski, Rosji i Łotwy. Podczas służby w KOP ukończył kurs narciarski[2].
26 sierpnia 1939 roku został skierowany do 16 pułku piechoty Ziemi Tarnowskiej. 19 września 1939 roku pułk przekroczył granicę węgierską, jednak polscy żołnierze – wbrew umowie – zostali internowani. 11 grudnia kapral Maj uciekł z Komarom do Konsulatu RP w Budapeszcie[2]. W 1940 roku wstąpił do 2 pułku Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Jako dowódca drużyny 4 kompanii w stopniu kaprala wziął udział w bitwie o Tobruk, gdzie walczył od 22 sierpnia do 10 grudnia 1941 roku[3]. Gdy w bitwie pod Gazala został raniony odłamkiem z moździerza, spędził sześć tygodni w przytułku. Później zachorował na malarię[3]. W 1943 roku w Iraku rozpoczął kurs pilotażu, którego jednak nie ukończył. Następnie trafił do Anglii. Po odbyciu rocznego szkolenia radiooperatorskiego został radionawigatorem w dywizjonie 300, gdzie służył na samolotach Avro Lancaster. W Royal Air Force otrzymał numer ewidencyjny 706841[1].
W 1946 roku został przeniesiony do Korpusu Przygotowania i Rozmieszczenia. 1 października 1948 roku na statku „Queen Elizabeth” wyemigrował do USA. Zamieszkał u siostry przy N. Maplewood Avenue w Chicago w stanie Illinois.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1988, za wieloletnią pracę niepodległościową i na rzecz Skarbu narodowego na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki Płn.)[4].
- Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (24 sierpnia 2012, za wybitne zasługi w działalności kombatanckiej i polonijnej, za pielęgnowanie tradycji żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, za propagowanie lotnictwa polskiego na świecie)[5].
- Krzyż Walecznych (14 listopada 1941, z rąk gen. Władysława Sikorskiego)[6].
- Order Krzyża Wolności – Estonia.
- Medal Lotniczy dwukrotnie[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Lista Krzystka ↓.
- ↑ a b c Tadeusz Maj: Moje wspomnienia wojenne z lat 1939 - 1945. Chicago: Stanisław F. Chwała, 2000.
- ↑ a b Tomasz Leszkowicz, Miałem życie inne niż normalne. histmag.org. [dostęp 2013-03-05]. (pol.).
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 30, Nr 3 z 27 czerwca 1988.
- ↑ M.P. z 2012 r. poz. 1001.
- ↑ Tadeusz Maj skończył 90 lat. expatpol.com. [dostęp 2013-03-05]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Maj. Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego. [dostęp 2018-05-08].