Tramwaje w Rostocku – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tramwaje w Rostocku
tramwaj
Ilustracja
Duewag 6NGTWDE w Rostocku
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Meklemburgia-Pomorze Przednie

Lokalizacja

Rostock

Organizator

Verkehrsverbund Warnow

Operator

Rostocker Straßenbahn AG

Liczba linii

6

Lata funkcjonowania

od 1881 r.

Infrastruktura
Schemat sieci
Długość sieci

35,6 km

Rozstaw szyn

1440 mm (do 1978)
1435 mm

Napięcie zasilania

750 V DC

Liczba zajezdni

1

Liczba przystanków

64

Tabor
Liczba pojazdów

53

Strona internetowa

Tramwaje w Rostocku (niem. Straßenbahn Rostock) – jeden z dwóch systemów tramwajowych funkcjonujących na obszarze niemieckiego kraju związkowego Meklemburgia-Pomorze Przednie (drugi znajduje się w Schwerinie). System tramwajowy w Rostocku składa się z torowisk o długości 35,6 km i 64 przystanków. Pierwsze tramwaje konne rozpoczęły kursowanie w 1881 r. w śródmieściu miasta, które w późniejszym czasie stało się centrum systemu tramwajowego. Do 2006 r. systematycznie rozbudowywano sieć torowisk, dzięki czemu w 2012 r. transport autobusowy przewiózł jedynie 50% pasażerów komunikacji miejskiej[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze trzy linie tramwaju konnego zostały otwarte w 1898 r. staraniem przedsiębiorstwa Mecklenburgische Straßen-Eisenbahn Actien Gesellschaft. W 1904 r. system został zelektryfikowany, a przedsiębiorstwo przyjęło nazwę Rostocker Straßenbahn AG. W następnych latach rozbudowywano sieć torowisk do nowo powstających osiedli. W 1951 r. do Rostocku dostarczono pierwsze tramwaje produkcji wschodnioniemieckiej, a przewoźnika przemianowano na VEB Nahverkehr Rostock. 11 lat później służbę liniową rozpoczęły tramwaje przegubowe z fabryki Gotha. W 1974 r. zlikwidowano linię tramwajową nr 4 i zastąpiono autobusami. W latach 1987–1990 połączono nowymi odcinkami torowisk osiedla Dierkow i Toitenwinkel z pozostałymi częściami miasta. W 1990 r. powrócono do dawnej nazwy przewoźnika – Rostocker Straßenbahn AG. W 1994 r. zakupiono pierwsze niskopodłogowe tramwaje typu Duewag 6NGTWDE. W latach 2000–2006 rozbudowano system o nowe odcinki, a w 2003 r. otwarto tunel tramwajowy pod głównym dworcem kolejowym. W 2014 r. do Rostocku sprowadzono niskopodłogowe tramwaje typu Vossloh 6N2, które umożliwiły wycofanie z ruchu wysokopodłogowych tramwajów Tatra T6A2m produkcji czechosłowackiej[2].

Stan z 24 lutego 2020 r.[3]

Linia Trasa
1 Hafenallee ↔ Mecklenburger Allee
2 K.-Schumacher-Ring ↔ Reutershagen
3 Dierkower Allee ↔ Neuer Friedhof
4 Dierkower Allee ↔ Campus Südstadt
5 Südblick ↔ Mecklenburger Allee
6 Campus Südstadt ↔ Neuer Friedhof

Stan z 24 lutego 2020 r.[4]

Zdjęcie Typ Eksploatacja od Liczba
Duewag 6NGTWDE 1994 40
Vossloh 6N2 2013 13
Łączna liczba: 53

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Statistik. rsag-online, 2012-08-10. [dostęp 2020-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (niem.).
  2. Geschichte. RSAG. [dostęp 2020-02-24]. (niem.).
  3. Fahrpläne. rsag-online.de. [dostęp 2020-02-24]. (niem.).
  4. Vehicle Statistics Rostock, Rostocker Straßenbahn-AG. transphoto.org. [dostęp 2020-02-24]. (ang.).