Tywercy – Wikipedia, wolna encyklopedia
Tywercy – plemię słowiańskie zaliczane do grupy Słowian wschodnich[1].
Jedno z plemion wymienionych w Powieści dorocznej[2].
Tywercy zamieszkiwali strefę stepową między dolnym Dniestrem a Bohem, a osadnictwo ich sięgało delty Dunaju[2].
W IX wieku atakowani przez księcia ruskiego Olega[1]. W 915 roku włączeni do Rusi Kijowskiej przez księcia Igora[1].
Od plemiennej nazwy Tywerców wywodzi swoją etymologię miasteczko Tywrów, położone nad rzeką Boh.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Tywercy, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-12-03] .
- ↑ a b Tadeusz Wasilewski , Dulebowie, Lędzianie, Chorwaci: z zagadnień osadnictwa plemiennego i stosunków politycznych nad Bugiem, Sanem i Wisła w X wieku, „Przegląd Historyczny”, 67 (2), 1976, s. 181-194 .