Słowianie wschodni – Wikipedia, wolna encyklopedia

Słowianie wschodni – indoeuropejska grupa ludnościowa Europy, zamieszkująca wschodnią i część środkowej partii tego kontynentu, licząca około 210 mln ludzi.

Do Słowian wschodnich zalicza się obecnie: Białorusinów, Rosjan, Ukraińców i Rusinów.

W okresie od VIII do X wieku na terytorium Słowiańszczyzny Wschodniej według informacji przekazanych przez Powieść minionych lat, zamieszkiwały następujące plemiona^[1]:

Siewierzanie
Polanie (wschodniosłowiańscy)
Drewlanie
Dregowicze
Połoczanie
Słowianie Ilmeńscy zwani też Słowienami lub Słowianami nowogrodzkimi

Większość historyków do Słowian wschodnich zalicza również:

W nauce przedmiotem dyskusji nad przynależnością do Słowian zachodnich lub Słowian wschodnich pozostają następujące plemiona:

Nestor powyższych plemion za Słowian wschodnich nie uważał.

Przypisy

↑ Henryk Paszkiewicz, Początki Rusi, Kraków 1996, s. 61.

[1] Henryk Paszkiewicz, Początki Rusi, Kraków 1996, s. 61.

[1]

zachodnie	Czesi Morawianie Łużyczanie Milczanie Kaszubi Polacy Małopolanie Mazowszanie Ślązacy Wielkopolanie Słowacy
wschodnie	Białorusini Rosjanie Kamczadałowie Lipowanie Pomorcy Ukraińcy Kozacy Poleszucy Podlaszucy Rusnacy
południowe	Boszniacy Bułgarzy Pomacy Szopi Chorwaci Buniewcy Janiewcy Kraszowani Szokcy Czarnogórcy Macedończycy Mijacy Torbesze Serbowie Gorani Wojwodińcy Słoweńcy Karyntczycy