Władysław Szczawiński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władysław Szczawiński

Władysław Szczawiński (ok. 1925)
Data i miejsce urodzenia	30 listopada 1879 Kraków
Data i miejsce śmierci	4 maja 1951 Łódź
Zawód	aktor
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Władysław Szczawiński (ur. 30 listopada 1879 w Krakowie, zm. 4 maja 1951 w Łodzi) – polski aktor teatralny i filmowy, śpiewak, reżyser i dyrektor teatralny.

Był aktorem operetkowym. Ponadto w latach 20. pracował jako reżyser i dyrektor w Teatrze Nowym w Warszawie oraz w warszawskiej Operetce Wodewil. W 1945 został dyrektorem założonej wówczas Operetki Łódzkiej.

Został pochowany w części katolickiej na Starym Cmentarzu w Łodzi.

• 1914 – Przed sądem
• 1914 – Tańce i śpiewy
• 1914 – Niewolnica zmysłów jako bogacz
• 1914 – Ach, te spodnie! jako Władek
• 1915 – Żona
• 1915 – Szpieg
• 1931 – Świat bez granic jako przemysłowiec Nowak

• 1910 – Mieczysława Ćwiklińska, Józef Redo, Władysław Szczawiński: artyści teatru „Nowości”, śpiew z towarzyszeniem Orkiestry opery Warszawskiej, Syrena Rekord (SGR 9556–9585) (utwory z operetki Hrabia Luxemburg)
• 1910 – Manewry jesienne (rola: Lörenthy)
• 1911 – Targ na dziewczęta (rola: adwokat)

• Złoty Krzyż Zasługi (1938)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (18 czerwca 1950, w związku z 50-leciem pracy artystycznej)^[1]

• Władysław Szczawiński, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-08] .
• Władysław Szczawiński w bazie filmpolski.pl
• Władysław Szczawiński w bazie Filmweb
• Władysław Szczawiński w bazie IMDb (ang.)