Władimir Tkaczenko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władimir Tkaczenko

Владимир Ткаченко

środkowy
Data i miejsce urodzenia	20 września 1957 Soczi
Obywatelstwo	ukraińskie / rosyjskie
Wzrost	221 cm
Masa ciała	141 kg
Kariera
Aktywność	1974–1990
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1974–1982 Budiwelnyk Kijów (ZSRR) 1982–1990 CSKA Moskwa (ZSRR) 1990 CB Guadalajara (Hiszpania–II liga)
Kariera reprezentacyjna Lata Reprezentacja Wyst. 1976–1987  ZSRR
Dorobek medalowy Igrzyska olimpijskie brąz Montreal 1976 koszykówka brąz Moskwa 1980 koszykówka Mistrzostwa świata złoto Kolumbia 1982 koszykówka srebro Filipiny 1978 koszykówka srebro Hiszpania 1986 koszykówka Mistrzostwa Europy złoto Włochy 1979 koszykówka złoto Czechosłowacja 1981 koszykówka złoto RFN 1985 koszykówka srebro Belgia 1977 koszykówka srebro Grecja 1987 koszykówka
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Władimir Pietrowicz Tkaczenko (ros. Владимир Петрович Ткаченко; ur. 20 września 1957 w Soczi) – rosyjski koszykarz, występujący na pozycji środkowego, mistrz świata, trzykrotny mistrz Europy, dwukrotny brązowy medalista olimpijski.

• 2-krotny brąz w Pucharze Europy Zdobywców Pucharów (1982, 1986)
• 2-krotnie 4. miejsce w Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (1983, 1985)
• 4. miejsce w Pucharze Europy Zdobywców Pucharów (1987)
• 4-krotny mistrz ZSRR (1983, 1984, 1988, 1990)
• 7-krotny wicemistrz ZSRR (1977, 1979, 1981, 1982, 1985–1987)
• Brązowy medalista mistrzostw ZSRR (1989)

• Laureat nagród^[1]:
  • Euroscar Player of the Year (1979)
  • Mr Europa Player of the Year (1979)
• 2-krotny uczestnik FIBA All-Star Games (1979, 1982)
• Wybrany do Galerii Sław Koszykówki FIBA (2015)^[2]

Seniorów

• Mistrz świata (1982)^[3]
• 2-krotny wicemistrz świata (1978, 1986)^[3]
• 3-krotny mistrz Europy (1979, 1981, 1985)^[3]
• 2-krotny wicemistrz Europy (1977, 1987)^[3]
• 2-krotny brązowy medalista olimpijski (1976, 1980)^[3]
• Zaliczony do I składu mistrzostw świata (1978, 1982)

Młodzieżowe

• Wicemistrz Europy U–18 (1976)^[3]
• Mistrz Europy U–16 (1973)^[3]
• 2-krotny uczestnik mistrzostw Europy U–18 (1974 – 5. miejsce, 1976)^[3]
• Lider Eurobasketu U-16 w średniej punktów (1973)

Inne

• Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR (1979)^[1]
• Odznaczony Orderem „Znak Honoru” (1985)

• Statystyki olimpijskie na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-02)]. (ang.).
• Profil na fibaeurope.com (ang.)
• Profil trenerski na interbasket.net (ang.)