Walentin Łukow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Walentin Łukow

Data i miejsce urodzenia	11 grudnia 1955 Pazardżik
Obywatelstwo	Bułgaria
Tytuł szachowy	arcymistrz (1988)
Ranking FIDE	2404
Ranking krajowy FIDE	niesklasyfikowany na liście aktywnych

Walentin Łukow, bułg. Валентин Луков (ur. 11 grudnia 1955 w Pazardżiku) – bułgarski szachista, arcymistrz od 1988 roku.

Pierwsze sukcesy na arenie międzynarodowej zaczął odnosić pod koniec lat 70. XX wieku. W roku 1977 podzielił II miejsce (za Krumem Georgiewem, wraz z Nino Kirowem) w Pazardżiku. W 1980 zajął II miejsce (za Eduardem Meduną) w Warnie, w 1982 zdobył w Sofii tytuł wicemistrza kraju (po przegranej dogrywce o złoty medal z Wencisławem Inkiowem), w 1987 triumfował (wraz z Rajem Tischbierkiem) w Halle, natomiast w 1988 osiągnął powtórzył to osiągnięcie (wspólnie z Elizbarem Ubiławą) w Tbilisi. W tym samym roku jedyny raz w swojej karierze wystąpił w narodowej drużynie na szachowej olimpiadzie, rozegranej w Salonikach^[1]. W 1989 zwyciężył w memoriale Vasji Pirca w Mariborze, a w 1994 odniósł kolejny turniejowy sukces, triumfując w Giessen. W 1998 i 2000 dwukrotnie podzielił I miejsca w kołowych turniejach w Clichy. W roku 2003 podzielił II miejsce w turnieju NAO-IM w Paryżu.

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1996, z wynikiem 2480 punktów dzielił wówczas 10-11. miejsce wśród bułgarskich szachistów^[2].

Jest współautorem kilku książek poświęconych szachowym debiutom m.in. obronie Caro-Kann, partii włoskiej i gambitowi wołżańskiemu oraz obronie królewsko-indyjskiej^[3].

• ChessBase Megabase 2007
• Individual Calculations: Lukov, Valentin (ang.)

• Walentin Łukow – wybrane partie szachowe (ang.)
• Walentin Łukow – profil na stronie FIDE (ang.)