Wasilij Łukicz Dołgorukow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wasilij Łukicz Dołgorukow
Ilustracja
Herb
Rodzina

Dołgorukow

Data urodzenia

ok. 1670

Data i miejsce śmierci

19 listopada 1739
Nowogród Wielki

Ojciec

Łukasz Fiodorowicz Dołgorukow

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Słonia (Dania)

Wasilij Łukicz Dołgorukow (ros. Василий Лукич Долгоруков) (ur. ok. 1670, zm. 19 listopada 1739 w Nowogrodzie Wielkim) – rosyjski dyplomata, rosyjski poseł i minister pełnomocny w I Rzeczypospolitej w latach 1706–1707 i 1724–1726, w Danii w latach 1707–1720, we Francji w latach 1721–1722 i w Szwecji w 1726, członek Najwyższej Tajnej Rady w latach 1727–1730, senator od 1723.

W wyniku wykrycia spisku członków Najwyższej Tajnej Rady został w 1730 zesłany na Wyspy Sołowieckie, a w 1739 ścięty.

Był kawalerem Orderu Orła Białego[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 142.