Wilhelm Marschall – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wilhelm Marschall

generał admirał
Data i miejsce urodzenia	30 września 1886 Augsburg
Data i miejsce śmierci	20 marca 1976 Mölln
Przebieg służby
Lata służby	1906–1945
Siły zbrojne	Kaiserliche Marine Reichswehra Wehrmacht
Formacja	Reichsmarine  Kriegsmarine
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, hiszpańska wojna domowa, II wojna światowa
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Wilhelm Marschall (ur. 30 września 1886 w Augsburgu, zm. 20 marca 1976 w Mölln) – niemiecki wojskowy, generał admirał, Flottenchef, dowódca sił Kriegsmarine interweniujących w Hiszpanii i w okupowanej Francji. Wsławił się operacją „Juno”. Weteran I i II wojny światowej oraz hiszpańskiej wojny domowej.

Podczas I wojny światowej był dowódcą okrętów podwodnych SM UC-74 i SM UB-105. Zatopił 43 statki i slup wojenny HMS „Cowslip”^[1]. Jego zasługi zostały uhonorowane najwyższym niemieckim orderem wojskowym Pour le Mérite. Po zakończeniu konfliktu służył w marynarce Republiki Weimarskiej, a później III Rzeszy. W 1934 roku został dowódcą pancernika kieszonkowego „Admiral Schreer”. W 1936 roku wstąpił do Oberkommando der Marine, a po wybuchu hiszpańskiej wojny domowej dowodził marynarką niemiecką operującą u wybrzeży Hiszpanii. W 1939 roku awansowano go do stopnia Admirala i powierzono mu stanowisko Flottenchef(inne języki). Gdy rozpoczęła się II wojna światowa, Marschall pływał na pancerniku „Scharnhorst”. 23 listopada tego roku jego okręty zatopiły brytyjski krążownik pomocniczy HMS „Rawalpindi”^[2]. Podczas inwazji na Norwegię w 1940 roku przeprowadził operację „Juno”, podczas której udało się Niemcom zatopić liczne okręty alianckie, w tym lotniskowiec HMS „Glorious” i dwa niszczyciele^[3]. „Scharnhorst” został jednak uszkodzony, co rozsierdziło dowództwo^[4]. Marschall został zastąpiony jako Flottenchef Güntherem Lütjensem. Admirał zajął się nadzorowaniem edukacji marynarzy. W 1942 roku został dowódcą Kriegsmarine w okupowanej Francji. 1 lutego 1943 roku awansowano go do Generaladmirala, jednak również zastąpiono Theodorem Kranckem. Do końca wojny nie pełnił ważniejszych funkcji. Od 1945 roku przebywał w niewoli alianckiej, z której zwolniono go w 1947 roku.

Marschall wydał wspomnienia swojej służby na okrętach podwodnych w formie książkowej. W Polsce ukazały się ona pod tytułem Uwaga torpeda! Pal!^[5].

Źródło^[6]:

• Krzyż Żelazny I i II klasy
• Order Hohenzollernów z mieczami
• Pour le Mérite
• Order Zasługi Wojskowej IV klasy z mieczami
• Order Korony Żelaznej III klasy
• Krzyż Zasługi Wojskowej III klasy (Austro-Węgry)
• Srebrny Medal Imtiyaz (Imperium Osmańskie)
• Srebrny Medal Liakat (Imperium Osmańskie)
• Medal Wojenny (Imperium Osmańskie)
• Odznaka za Służbę Wojskową IV, III, II i I klasy
• Złoty Krzyż Niemiecki