Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii
im. gen. J. Bema
Ilustracja
Biuro przepustek, widok współczesny
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1965

Rozformowanie

1994

Patron

Józef Bem

Tradycje
Rodowód

Oficerska Szkoła Wojsk Rakietowych i Artylerii

Dowódcy
Pierwszy

płk mgr Ludwik Stefaniszyn

Ostatni

gen. bryg. Andrzej Piotrowski

Organizacja
Dyslokacja

Toruń

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

wojska rakietowe i artylerii

Odznaka absolwenta WSOWRiA

Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii im. gen. J. Bema (WSOWRiA) – uczelnia wojskowa Sił Zbrojnych PRL i III RP w Toruniu.

Formowanie

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z 23 marca 1967 w sprawie utworzenia wyższych szkół oficerskich[1] Oficerska Szkoła Wojsk Rakietowych i Artylerii w Toruniu otrzymała status wyższej uczelni zawodowej. Utworzenie Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Rakietowych i Artylerii im. gen. J. Bema przyniosło gruntowne zmiany w systemie kształcenia podchorążych i doskonalenia kadr oficerskich. Uczelnia rozpoczęła kształcenie dowódców-inżynierów na potrzeby jednostek rakietowych i artyleryjskich oraz realizowała zadania naukowo-badawcze. Podchorążowie kończyli kurs samochodowy i uzyskiwali prawo jazdy kategorii „B”[2].

Na mocy Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 czerwca 1994 w sprawie zniesienia dotychczasowych wyższych szkół oficerskich oraz utworzenia wyższych szkół oficerskich[3], w miejsce Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Rakietowych i Artylerii powstała Wyższa Szkoła Oficerska im. gen. Józefa Bema. Od października 2002 zamiast tej szkoły utworzono Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia, które szkoliło kadry podoficerskie.

Kształcenie oficerów dla potrzeb wojsk rakietowych i artylerii przejęła Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych we Wrocławiu[4]

Rodowód WSOWRiA

[edytuj | edytuj kod]

Kierunki kształcenia

[edytuj | edytuj kod]

WSOWRiA kształciła oficerów – dowódców pododdziałów wojsk rakietowych i artylerii na poziomie studiów inżynierskich w specjalnościach artyleria klasyczna i wojska rakietowe.

Komendanci

[edytuj | edytuj kod]

Absolwenci

[edytuj | edytuj kod]

Promocje

[edytuj | edytuj kod]

W Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Rakietowych i Artylerii im. gen. Józefa Bema odbyły się łącznie 24 promocje na pierwszy stopień oficerski. Promowano w sumie 4019 podporuczników[5]:

Nr promocji Data Prymus Promujący Liczba promowanych
1/38 12.09.1971 Kazimierz Miałkowski gen. broni Wojciech Jaruzelski 183
2/39 10.09.1972 Kazimierz Kruk gen. dyw. Bolesław Chocha 192
3/40 9.09.1973 Kazimierz Krauze gen. dyw. Tadeusz Tuczapski 169
4/41 1.09.1974 Wiktor Matczyński gen. dyw. Eugeniusz Molczyk 174
5/42 31.08.1975 Roman Czaplewski gen. dyw. Wojciech Barański 176
6/43 29.08.1976 Sławomir Wilk gen. dyw. Ignacy Szczęsnowicz 180
7/44 28.08.1977 Franciszek Kochanowski gen. broni Florian Siwicki 179
8/45 3.09.1978 Grzegorz Konkol gen. broni Tadeusz Tuczapski 174
9/46 2.09.1979 Roman Latosiński gen. broni Tadeusz Tuczapski 182
10/47 7.09.1980 Grzegorz Kobusiński gen. dyw. Wojciech Barański 184
11/48 30.08.1981 Roman Pęczek gen. dyw. Józef Baryła 177
12/49 29.08.1982 Paweł Stochmal gen. bryg. Ryszard Kubiczek 182
13/50 28.08.1983 Jerzy Kociałkowski gen. broni Tadeusz Tuczapski 181
14/51 2.09.1984 Krzysztof Bugno gen. armii Wojciech Jaruzelski 180
15/52 1.09.1985 Wiesław Lis gen. broni Wojciech Barański 178
16/53 31.08.1986 Roman Ćwikliński gen. armii Florian Siwicki 175
17/54 30.08.1987 Cezary Stajniak gen. dyw. Zbigniew Blechman 191
18/55 4.09.1988 Jacek Noculak gen. broni Jerzy Skalski 185
19/56 27.08.1989 Michał Gawlik gen. dyw. Stanisław Żak 183
20/57 1.09.1990 Dariusz Siekiera gen. dyw. Henryk Szumski 172
21/58 31.08.1991 Rajmund Zieliński wadm. Piotr Kołodziejczyk 179
22/59 1.09.1992 Krzysztof Kazimierczak wadm. Piotr Kołodziejczyk 69
23/60 28.08.1993 Janusz Warmiński gen. dyw. Zbigniew Zalewski 67
24/61 18.06.1994 Sławomir Krzyżanowski gen. bryg. Roman Harmoza 107
Szef Wojsk Rakietowych i Artylerii gen. dyw. Ignacy Szczęsnowicz promuje absolwentów Kursu Przeszkolenia Podoficerów Zawodowych Artylerii, Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii im. Generała Józefa Bema

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. 1967 nr 15 poz. 65.
  2. Jagielski 1987 ↓, s. 166.
  3. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 311.
  4. Dz.U. 2002 nr 1 poz. 4.
  5. Piotrowski i Giętkowski 2007 ↓, s. 191–192.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bolesław Jagielski: Droga do gwiazdek. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07386-4.
  • Andrzej Piotrowski, Mirosław Giętkowski (red.): 90-lecie utworzenia Oficerskiej Szkoły Artylerii. Toruń: 2013. ISBN 978-83-931251-8-0.
  • Stanisław Rutkowski, Zarys dziejów polskiego szkolnictwa wojskowego, Wydawnictwo MON, Warszawa 1970.
  • Zenon Słomczyński (red.),Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii im. gen. Józefa Bema. Zarys historii, Wyd. MON, Warszawa 1974.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]