York – Wikipedia, wolna encyklopedia

York
Ilustracja
York z lotu ptaka, widoczna katedra
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Region

Yorkshire and the Humber

Hrabstwo ceremonialne

North Yorkshire

Unitary authority

York

Powierzchnia

271,94 km²

Populacja (2021)
• liczba ludności


141 685

Nr kierunkowy

01904

Kod pocztowy

YO

Położenie na mapie North Yorkshire
Mapa konturowa North Yorkshire, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „York”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, po prawej znajduje się punkt z opisem „York”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „York”
Ziemia53°57′33,48″N 1°04′53,40″W/53,959300 -1,081500
Strona internetowa
The Shambles (Rzeźnicka) – jedyna w Europie średniowieczna ulica zachowana w całości
Clifford's Tower – ruiny zamku

York (stnord. Jorvik, łac. Eboracum) – miasto (city) w północno-wschodniej Anglii, w hrabstwie ceremonialnym North Yorkshire, w dystrykcie (unitary authority) York, położone nad zbiegiem rzek Ouse i Foss. W 2021 miasto liczyło 141 685 mieszkańców[1].

York jest znany ze swojej bogatej historii, która zachowała się w architekturze. Co roku przyjeżdżają tu tysiące turystów, aby zobaczyć średniowieczne budowle, w których przeplatają się ślady wikingów i Rzymian.

Dominująca nad miastem katedra jest największą średniowieczną katedrą w Anglii i północnej Europie. W mieście znajdują się dwa uniwersytetyUniversity of York i York St John University.

York jest również znany z dużej liczby pubów. Mówi się nawet, że każdego dnia roku można iść do innego pubu, a z każdego punktu miasta w obrębie murów można zobaczyć przynajmniej jeden pub i przynajmniej jeden kościół.

Miasto często nękają powodzie, mimo obszernych (ale nie zawsze efektywnych) zabezpieczeń przeciwpowodziowych.

W mieście rozwinął się przemysł spożywczy, maszynowy, precyzyjny oraz poligraficzny[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Miasto zostało założone ponad 2000 lat temu, a do XIX wieku było największym miastem w północnej Anglii[potrzebny przypis].

Eboracum, czyli York, był dla Rzymian główną bazą wojskową. W 211 zmarł tu cesarz Septymiusz Sewer, a w 306 Konstancjusz I Chlorus, który był ojcem Konstantyna I Wielkiego. W Yorku również Konstantyn I Wielki został obwołany cesarzem przez swoje wojska (306).

Armia wikingów zdobyła York w 866, a w 876 wikingowie osiedlili się na stałe w jego okolicach. Królowie wikingów rządzili tym obszarem, nazwanym przez nich Jorvik, przez prawie sto lat. W 954 ostatni król wikingów – Eryk Krwawy Topór został wygnany, a jego ziemie wcielone do jednoczącej się Anglii. York zostało wspomniane w Domesday Book (1086) jako Eboracum[3]. Na przestrzeni wieków miasto było stolicą hrabstwa Yorkshire, położone u styku trzech tworzących je okręgów – West Riding, North Riding i East Riding. Od VII wieku jest siedzibą arcybiskupstwa[4].

Atrakcje turystyczne

[edytuj | edytuj kod]


Bramy miejskie

[edytuj | edytuj kod]

Ścisłe centrum otoczone jest murami, wybudowanymi w 1220 za panowania Henryka III, zachowanymi niemal w całości, po których można się przechadzać po dziś dzień. Wjazd do miasta umożliwia sześć bram. Długość murów to blisko 13 km.

Polonia

[edytuj | edytuj kod]

W mieście od 2009 roku działa Polska Szkoła Sobotnia założona przez Polonijną Organizację w Yorku[5][6].

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Figure 1: Explore population characteristics of individual BUAs [online], www.ons.gov.uk [dostęp 2023-08-18] (ang.).
  2. York, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-08-29].
  3. The National Archives
  4. York, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-04-03] (ang.).
  5. Baza organizacji i instytucji polskich i polonijnych za granicą. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2018-08-12].
  6. Polska Szkoła w Yorku. szkolawyorku.org.uk. [dostęp 2020-03-10].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]