Złotnikowa Kopa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Złotnikowa Kopa

Svišťová kopa

Złotnikowa Kopa (wśród podpisanych formacji)
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry Wysokie, Karpaty
Wysokość	2259 m n.p.m.
Pierwsze wejście	20 lipca 1897 August Otto i Johann Hunsdorfer (senior)
Położenie na mapie Karpat Złotnikowa Kopa
Położenie na mapie Tatr Złotnikowa Kopa
49°11′03″N 20°08′59″E/49,184167 20,149722

Złotnikowa Kopa (słow. Svišťová kopa) – wzniesienie o wysokości 2259 m n.p.m.^[1] znajdujące się w głównej grani Tatr w słowackiej części Tatr Wysokich. Od masywu Świstowego Szczytu na południowym zachodzie oddzielona jest siodłem Złotnikowej Ławki, a od Złotnikowej Czuby na północnym wschodzie oddziela ją szerokie siodło Świstowej Przełęczy. Na wierzchołek Złotnikowej Kopy nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest ona dostępna jedynie dla taterników.

W stronę Doliny Staroleśnej (dokładnie Pustej Kotliny) Złotnikowa Kopa opada niewysokim trawiasto-piarżystym zboczem, natomiast w kierunku doliny Rówienki ma dość wysokie urwisko skalne.

Nazwa Złotnikowej Kopy, podobnie jak i innych sąsiadujących „złotnikowych” obiektów, pochodzi od Złotnikowego Ogrodu znajdującego się w dolinie Rówienki.

Pierwsze wejścia turystyczne:

• August Otto i Johann Hunsdorfer (senior), 20 lipca 1897 r. – letnie,
• Arno Puškáš i towarzysze, 3 marca 1955 r. – zimowe (pierwsze zarejestrowane, wchodzono już wcześniej).

• Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIV. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1971. Brak numerów stron w książce
• Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8. Brak numerów stron w książce
• Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1. Brak numerów stron w książce