Zbigniew Rokicki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigniew Rokicki

Data i miejsce urodzenia	18 kwietnia 1947 Suchawa
Senator I kadencji
Okres	od 18 czerwca 1989 do 25 listopada 1991
Przynależność polityczna	Obywatelski Klub Parlamentarny
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Zbigniew Apoloniusz Rokicki (ur. 18 kwietnia 1947 w Suchawie^[1]) – polski polityk, przedsiębiorca, senator I kadencji.

Absolwent Technikum Budowlanego w Szczecinie oraz stołecznej Szkoły Oficerów Pożarnictwa. W pierwszej połowie lat 70. był pracownikiem szczecińskiej straży pożarnej, w 1976 zajął się prowadzenie gospodarstwa rolnego w Drzewiczu^[1]. Od 1980 był działaczem „Solidarności”. W stanie wojennym został internowany na okres od 13 grudnia 1981 do 19 kwietnia 1982. Brał udział w obradach Okrągłego Stołu. Od 1989 do 1991 sprawował mandat senatora I kadencji, wybranego w województwie skierniewickim z listy Komitetu Obywatelskiego^[2]. W latach 1991–1993 zasiadał w Trybunale Stanu. Zajął się prowadzeniem własnej działalności gospodarczej.

Należał do Kongresu Liberalno-Demokratycznego, w czerwcu 1990 na I Krajowej Konferencji Założycielskiej KLD został wybrany na członka pierwszego prezydium tego ugrupowania^[3]. W 1994, w wyniku połączenia KLD z Unią Demokratyczną, stał się członkiem Unii Wolności. Od 2001 związany z Platformą Obywatelską, przewodniczył strukturom tej partii w powiecie żyrardowskim. W wyborach w 2010 uzyskał mandat radnego rady powiatu^[4]. W wyborach w 2014 bezskutecznie kandydował do sejmiku mazowieckiego^[5], a w 2018 bez powodzenia ubiegał się o mandat radnego powiatu^[6]. Do rady powiatu został ponownie wybrany w 2024^[7].

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2012)^[8], a także Krzyżem Wolności i Solidarności (2016)^[9].