Zjadacze umarłych – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zjadacze umarłych

Eaters of the Dead

Autor	Michael Crichton
Wydanie oryginalne
Język	angielski
Data wydania	1976
Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego	1992
Wydawca	Novum
Przekład	Aleksandra Niemirycz
Cytaty w Wikicytatach

Zjadacze umarłych: Rękopis ibn-Fadlana opisujący jego przygody wśród wikingów A.D. 922 (ang. Eaters of the Dead: The Manuscript of Ibn Fadlan Relating His Experiences with the Northmen in AD 922) – powieść Michaela Crichtona z 1976 roku^[1] opowiadająca historię arabskiego posłańca z X wieku, który podróżuje z grupą wikingów do ich osady.

Oryginalny tytuł powieści to Zjadacze umarłych, ale w późniejszym czasie został on przemianowany na Trzynasty wojownik (ang. The 13th Warrior), co miało być jawnym nawiązaniem do ekranizacji o tym samym tytule.

Crichton wyjaśnia w załączniku do książki, że została ona oparta na dwóch źródłach. Pierwsze trzy rozdziały to osobista relacja Ahmada ibn Fadlana z jego rzeczywistej podróży na północ oraz jego doświadczeń i obserwacji wikingów (prawdopodobnie ze Szwecji). Reszta opiera się na historii Beowulfa.

Na podstawie książki powstała ekranizacja z Antonio Banderasem w roli głównej.