Zofia Nasierowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zofia Nasierowska

Zofia Nasierowska-Majewska

Zofia Nasierowska (2007)
Data i miejsce urodzenia	24 kwietnia 1938 Łomianki
Data i miejsce śmierci	3 października 2011 Warszawa
Miejsce spoczynku	Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Zawód, zajęcie	artystka fotograf
Małżeństwo	Janusz Majewski
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Zofia Wiesława Nasierowska-Majewska (ur. 24 kwietnia 1938 w Łomiankach, zm. 3 października 2011 w Warszawie^[1]) – polska artystka fotografka, specjalizująca się w fotografii portretowej, pisarka. Uhonorowana tytułem Artiste Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej (AFIAP)^[2].

Była córką fotografa Eugeniusza Nasierowskiego^[3]. Kiedy miała siedem lat, zaczęła fotografować, a jako 17-latka miała swoją pierwszą wystawę^[3]. Uczęszczała do technikum fototechnicznego oraz ukończyła studia na Wydziale Operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi.

Miała na koncie wystawy w kraju i za granicą oraz nagrody na międzynarodowych wystawach, między innymi w Budapeszcie, Karlowych Warach, Glasgow, Londynie, Sztokholmie.

Jej twórczość fotograficzna obejmuje krajobraz, reportaże, ale przede wszystkim portret. Była autorką zdjęć znanych ludzi ze świata teatru, filmu, sztuki, kultury. W latach 60. i 70. XX w. fotografowała się u niej duża część polskich artystów i intelektualistów. Wykonała portrety artystów i artystek, takich jak Beata Tyszkiewicz, Krystyna Janda, Jerzy Kawalerowicz, Anna German, Roman Polański, Tadeusz Konwicki, Anna Jantar, Piotr Fronczewski, Gustaw Holoubek, Irena Jarocka, Irena Santor i Katarzyna Gärtner, a także portrety rodzinne m.in. Kaliny Jędrusik ze Stanisławem Dygatem, Wojciecha Pszoniaka z żoną, Krystyny Cierniak z Januszem Morgensternem oraz Krystyny Zachwatowicz z Andrzejem Wajdą. Jej fotografie były publikowane na dziesiątkach okładek tygodników: „Filmu”, „Ekranu”, „Zwierciadła”, „Przekroju” oraz „Kobiety i Życia”.

Od 1956 była członkinią Związku Polskich Artystów Fotografików (ZPAF)^[4]. Uhonorowana została tytułem „Artiste FIAP” nadanym przez Międzynarodową Federację Sztuki Fotograficznej^[2].

Ze względu na chorobę oczu, po 35 latach pracy zawodowej przestała fotografować. Zmarła 3 października 2011 w Warszawie na raka mózgu, pochowana została w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera D31-tuje-3)^[5][6].

W 2013 Miejskiej Bibliotece Publicznej w Ełku nadano imię Zofii Nasierowskiej^[7].

Od 1960 była żoną reżysera Janusza Majewskiego^[8]. Mieszkali we wsi Łaśmiady pod Ełkiem^[9]. Mieli dwoje dzieci, Annę i Pawła^[10][8]. Spokrewniona z aktorem Jerzym Nasierowskim.

• Fotografia smaku, czyli 24 obiady dla początkujących i zaawansowanych, 2002, Wyd. Prószyński i S-ka, ISBN 83-7337-245-8 (z Januszem Majewskim)
• Fotonostalgia. Znani i lubiani w obrazie i anegdocie, 2003, Wyd. Prószyński i S-ka, ISBN 83-7337-495-7 (z Agnieszką Osiecką)
• Gwiazdka wielkanocna, 2003, Wyd. Prószyński i S-ka, ISBN 83-7337-543-0 (z Anną Klarą Majewską i Januszem Majewskim)
• Trzy podróże, 2005, Wyd. Prószyński i S-ka, ISBN 83-7469-158-1.
• Święta wielkanocne. Przepisy i obyczaje, 2007, Wyd. Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-7469-487-2.

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla kultury narodowej” (2003)^[11]

• Zofia Turowska: Nasierowska. Fotobiografia. Piaseczno: Marginesy, 2009. ISBN 978-83-928431-4-6. Brak numerów stron w książce

• Biogram Zofii Nasierowskiej na stronie Galerii „Winda”. galeriawinda.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
• O Nasierowskiej w Culture.pl. culture.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-24)].
• Siedem portretów autorstwa Nasierowskiej opublikowanych w gazecie Wrocławskiej
• Zofia Nasierowska: The Polish Photographer Behind Iconic Portraits of the 60s and 70s