فیلیپ لنارت - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فیلیپ لنارت
فیلیپ لنارت در ۱۹۰۰
زادهٔ	۷ ژوئن ۱۸۶۲ پرسبورگ، پادشاهی مجارستان، امپراتوری اتریش (اسلوواکی کنونی)
درگذشت	۲۰ مهٔ ۱۹۴۷ (۸۴ سال) مسلهاوزن، آلمان تحت اشغال متفقین
ملیت	مجارستان
محل تحصیل	دانشگاه هایدلبرگ
شناخته‌شده برای	تحقیقاتش بر روی پرتوهای کاتودیک و کشف بعضی از ویژگی‌های آن‌ها
جوایز	نشان رامفورد (۱۸۹۶) جایزه نوبل فیزیک (۱۹۰۵) مدال فرانکلین (۱۹۳۲)
پیشینه علمی
شاخه(ها)	فیزیک
محل کار	دانشگاه بوداپست دانشگاه برسلاو دانشگاه آخن دانشگاه هایدلبرگ دانشگاه کیل
استاد راهنما	روبرت بونزن گیورگ هرمان کوئینکه

فیلیپ ادوارد آنتون لِنارت (Philipp Eduard Anton Lenard)، (به مجاری: Lénárd Fülöp Eduárd Antal) ‏ (زاده ۷ ژوئن ۱۸۶۲ در پرسبورگ، اسلوواکی - درگذشته ۲۰ مه ۱۹۴۷ در مسلهاوزن، آلمان) فیزیکدان آلمانی مجارالاصل و برندهٔ جایزه نوبل فیزیک است.

او در سال ۱۹۰۵ جایزه نوبل فیزیک را به دلیل تحقیقاتش بر روی پرتوهای کاتودیک و کشف بعضی از ویژگی‌های آن‌ها به‌دست‌آورد.

او از جمله هواداران اندیشه ناسیونال سوسیالیسم بود.

او همچنین نظریات و تئوری های آلبرت اینشتین در علم، به خصوص نظریه نسبیت را "فیزیک یهودی" خواند.

این مدل اتمی را در سال ۱۹۰۷ میلادی، فیلیپ لنارت، فیزیکدان آلمانی، طرح کرد. مدل اتمی لنارت با مدل اتمی تامسون و مدل اتمی رادرفورد متفاوت است. لنارت مشاهده کرد که ذرات پرتو کاتدی در ماده نفوذ می‌کنند. از این رو، معتقد شد که بیشتر حجم اتم نباید مانع نفوذ این پرتوها شوند. در مدل لنارت الکترون و بار مثبتی جدا از آن وجود ندارد. اتم در این مدل از ذراتی به نام دینامید تشکیل شده‌اند و هر دینامید یک دوقطبی الکتریکی با جرمی معین است.

فرض لنارت بر این است که همهٔ دینامیدها یکسان هستند، و یک اتم شامل آن عده دینامید است که برای ساختن جرم آن ضروری است. دینامیدها در سراسر حجم اتم توزیع شده‌اند، ولی شعاع هر یک در مقایسه با شعاع اتم به قدری کوچک است که بخش عمدهٔ اتم خالی است.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Wikipedia Philipp Lenard». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ فوریه ۲۰۰۸.