هانس آلوین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

هانس اولوف یوستا آلوین
زادهٔ	۳۰ مه ۱۹۰۸ نورشوپینگ، سوئد
درگذشت	۲ آوریل ۱۹۹۵ (۸۶ سال) یوشهولم، سوئد
ملیت	سوئدی
محل تحصیل	دانشگاه اوپسالا
شناخته‌شده برای	تحقیقاتش در مورد مگنتوهیدرودینامیک و استفاده آن در کیهان‌شناسی پلاسما موج آلفون
فرزندان	اینیـِر آلوین
جوایز	جایزه نوبل فیزیک (۱۹۷۰) نشان زرین لومونسف (۱۹۷۱) مدال دیراک (۱۹۷۹) همکار انجمن سلطنتی (۱۹۸۰) مدال فرانکلین (۱۹۷۱)
پیشینه علمی
شاخه(ها)	مهندسی برق پلاسما
محل کار	دانشگاه اوپسالا دانشگاه صنعتی کی تی اچ دانشگاه کالیفرنیا، سن دییگو دانشگاه مریلند در کالج پارک دانشگاه کالیفرنیای جنوبی
استاد راهنما	کارل مان گیورگ سیگبن کارل ویلهلم اسن

هانس اولوف یوستا آلوین (سوئدی: Hannes Olof Gösta Alfvén؛ ‏ سوئدی: [alˈve:n]؛ زادهٔ ۳۰ مه ۱۹۰۸ – درگذشته ۲ آوریل ۱۹۹۵) مهندس برق و فیزیک‌دان سوئدی بود که در سال ۱۹۷۰ برای تحقیقاتش در مورد مگنتوهیدرودینامیک، و استفاده آن در فیزیک پلاسما موفق به دریافت جایزه نوبل در فیزیک شد.

او تحصیلات خود را در رشته مهندسی برق به پایان رسانده بود و پس از آن به تحقیق و تدریس در زمینه فیزیک پلاسما و مهندسی برق مشغول شد و برای مگنتوهیدرودینامیک و موج آلوین شناخته شده‌است.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hannes Alfvén». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ سپتامبر ۲۰۱۱.

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به هانس آلوین در ویکی‌گفتاورد موجود است.