زبان ارموری - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ارموری | |
---|---|
زبان بومی در | پاکستان |
شمار گویشوران | ۱٬۰۰۰ (بدون تاریخ) |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | oru |
زبان اُرموری یکی از زبانهای ایرانی شرقی است که در کشور پاکستان حدود هزار تن گویشور دارد. این زبان که در دستۀ زبانهای ایرانی جنوب شرقی جای داده شده گاهی در دسته شمال غربی نیز طبقهبندی شدهاست. این زبان بهعلت داشتن آواشناسی غیرمعمول به ویژه یک آوای بیواک که شبیه آوای(ř) در زبان چکی تلفظ میشود جالب توجه بودهاست. بیشتر گویشوران این زبان مردم بورکی هستند که در وزیرستان جنوبی کشور پاکستان بسر میبرند. همچنین احتمالاً گویشورانی اندک در ولایت لوگر افغانستان نیز به این زبان تکلم کنند. بدون شک زبان ارموری پیشترها در ناحیۀ گستردهتری رواج داشته است. میتوان مسیر گسترۀ پیشین زبان ارموری را در جهت جنوب شرقی در نظر گرفت.[۱]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ اشمیت، رودیگر: راهنمای زبانهای ایرانی (جلد دوم)، تهران: انتشارات ققنوس، ص ۷۲۶.
- "EASTERN IRANIAN LANGUAGES". دانشنامه ایرانیکا (به انگلیسی). Retrieved 23 October 2011.
- Daniel G. Hallberg (1992) Pashto, Waneci, Ormuri (Sociolinguistic Survey of Northern Pakistan, 4). National Institute of Pakistani Studies, 176 pp. ISBN 969-8023-14-3.
برای مطالعه بیشتر
[ویرایش]- کیفر، شارل م. (۱۳۹۰). «پراچی، ارموری و گروه زبانهای ایرانی جنوب شرقی». راهنمای زبانهای ایرانی. ج. ۲. ترجمهٔ آرمان بختیاری، عسکر بهرامی، حسن رضایی باغبیدی، نگین صالحینیا. تهران: انتشارات ققنوس. شابک ۹۶۴-۳۱۱-۳۹۰-۶.
الگو:کد زبانهای معرفیشده در ایزو ۶۳۹–۳ که حرف اول عنوان بینالمللی آنها حرف O است الگو:کد زبانهای معرفیشده در ایزو ۶۳۹–۳ که حرف اول عنوان بینالمللی آنها حرف M است