30 Batalion Saperów (LWP) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Barwy saperów noszone na kołnierzach kurtek | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1944 |
Dowódcy | |
Pierwszy | kpt. Antoni Pluto |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
30 Batalion Saperów – samodzielny pododdział wojsk inżynieryjnych ludowego Wojska Polskiego.
Sformowany w okolicach Lubartowa (miejscowość Firlej) na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 08 z 20 sierpnia 1944 jako jednostka 4 Łużyckiej Brygady Saperów.
Sztandar ufundowali mieszkańcy Strzelina. Wręczony został 15 października 1945 w mieście fundatorów.
Obsada personalna
[edytuj | edytuj kod]- Dowódcy batalionu[1]
- kpt. Antoni Pluto
- kpt. Julian Juzenko
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- Etat 012/109[2]
- Dowództwo i sztab
- pluton dowodzenia
- 3 x kompania saperów
- 3 x pluton saperów
- drużyna zaopatrzenia
- kwatermistrzostwo
- punkt pomocy medycznej
- lazaret weterynaryjny
- warsztaty i magazyn techniczny
- drużyna gospodarcza
razem:
żołnierzy – 321 (oficerów – 31, podoficerów – 62, szeregowych – 228)
sprzęt:
- miny – 483
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Malczewski i Polkowski 1970 ↓, s. 183.
- ↑ Malczewski i Polkowski 1970 ↓, s. 154.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.