32 Batalion Łączności (27 DP) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1951 |
Rozformowanie | 1955 |
Organizacja | |
Numer | JW 3577[1] |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
32 Batalion Łączności (32 bł) – pododdział łączności ludowego Wojska Polskiego.
Batalion sformowany został w 1951 na bazie plutonu kompanii szkolnej 36 batalionu łącznościwg etatu 2/135[2]. Organizował się w garnizonie Zgorzelec, w składzie 27 Dywizji Piechoty. Rozwiązany w 1955.
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- dowództwo
- kompania dowodzenia (pluton telefoniczno-telegraficzny, pluton radiowy i drużyna ruchomych środków łączności)
- kompania telefoniczno-kablowa (dwa plutony)
- kompania szkolna
- warsztaty i magazyn techniczny
Stan osobowy liczył 154 żołnierzy i 11 pracowników cywilnych. Kompania miała być wyposażona w sześć radiostacji (etat 2/134).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. s. 206.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.