38 Batalion Straży Granicznej – Wikipedia, wolna encyklopedia

38 Batalion Straży Granicznej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1922

Rozformowanie

1923

Tradycje
Rodowód

38 Batalion Celny

Dowódcy
Pierwszy

kapitan Jan Ziołecki

Organizacja
Dyslokacja

Kamionki (do 18 V 1923)
Podwołoczyska[1]

Formacja

Straż Graniczna

Podległość

Komenda Powiatowa Straży Granicznej w Tarnopolu

38 Batalion Straży Granicznej – jednostka organizacyjna Straży Granicznej w II Rzeczypospolitej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-radzieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922 roku, Minister Spraw Wewnętrznych rozkazem z 9 listopada 1922 roku zmienił nazwę „Bataliony Celne” na „Straż Graniczną”[2]. Wprowadził jednocześnie w formacji nową organizację wewnętrzną[3]. 38 batalion celny przemianowany został na 38 batalion Straży Granicznej.

 Osobny artykuł: 38 batalion celny.

38 batalion Straży Granicznej funkcjonował w strukturze Komendy Powiatowej Straży Granicznej w Tarnopolu, a jego dowództwo stacjonowało w Kamionkach[4]. W skład batalionu wchodziły cztery kompanie strzeleckie oraz jedna kompania karabinów maszynowych w liczbie 3 plutonów po 2 karabiny maszynowe na pluton[5]. Dowódca batalionu posiadał uprawnienia dyscyplinarne dowódcy pułku. Cały skład osobowy batalionu obejmował etatowo 614 żołnierzy, w tym 14 oficerów[6]. Z uwagi na eksterytorialne stacjonowanie, batalion odkomenderował oficera łącznikowego do starosty zbarażskiego i skałatskiego[7].

W dniu 18 maja 1923 komenda batalionu została przeniesiona do Podwołoczysk[8].

W lipcu 1923 roku 38 batalion SG w Podwołoczyskach[1] przekazał swój odcinek oddziałom Policji Państwowej i został rozwiązany[9].

Żołnierze batalionu

[edytuj | edytuj kod]
Komendanci batalionu
stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
pułkownik Jan Werstakowski[10] 1922 – IX 1922 emeryt[11]
kapitan Jan Ziołecki IX 1922[12]
major Jan Zięba był XII 1922
mjr rez. piech. Mikołaj Szmieloff[13] od 23.04.1923 do 30.06.1923 komisarz Policji Państwowej
Inni oficerowie
por. piech. Franciszek Boczek

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
Ordre de Bataille 38 batalionu SG w Kamionkach 30 listopada 1922[14]
kompania 3. Podwołoczyska 2. Rożyska 3. Toki 4. Kokoszyńce
wartownia Mysłowa (1/21)[a] Tarnoruda (0/27) Prosowce (1/29) Leśniewska Kozina (0/9)
wartownia Zadmieszówka[b][15] (0/9) Rożyska (0/8) Podczapieńce[c] (0/8) Kokoszyńce (1/61)
wartownia Podwłoczyska (1/49) Rożyska II (0/13) Sobołówka[d] (0/8) f. Jacówka[e] (0/9)
wartownia Staromiejszczyzna (0/9) Rożyska III (0/15) Toki (2/25) Łuka Mała (1/17)
wartownia Zagroble[16] (0/8) Rożyska IV (1/28) punkt 311 (0/8) Łuka Mała II (0/11)
wartownia Dorofijówka (1/18) Orzechowiec (1/26) punkt 309 (0/8) Faszczówka (1/14)
wartownia Dorofijówka II (0/18 Żukowce[f] (0/8) Faszczówka (0/9)
Palczyńce (0/14)
Białozórka (1/28)

Kompania karabinów maszynowych stacjonowała w Kamionkach.

  1. W liczniku podano liczbę oficerów, w mianowniku – pozostałych żołnierzy.
  2. Na południe od Podwołoczyska, obecnie część miasta
  3. Chutor na południe od Worobijówki, w zakolu Zbrucza
  4. Położona na południe od Toków
  5. Folwark na południe od wsi Łuka Mała
  6. Na północ od Nowej Grobli, na południowy wschód od wsi Palczyńce

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]